
Ik weeg mezelf ook niet zo vaak eigenlijk. Maar in het afgelopen jaar viel het me geregeld op dat ’t lijf wat minder strak werd en er ook zo af en toe een kilootje bij leek te komen.
Dat is ook echt mijn eigen schuld. Sinds ik nu alweer een jaar of vier thuis werk is de verleiding dichtbij en sluipenderwijs ging ik steeds meer tussendoor snacken. En waar ik voorheen eigenlijk nooit snoepte en een onaangebroken pak stroopwafels gerust een maand of twee ongeopend in een kast kon hebben liggen, gingen er afgelopen winter toch wel heel wat pakken stroopwafels doorheen. Ik kreeg steeds meer een voorkeur voor “zoet”, geen goede ontwikkeling.
De instinker was ook dat dit zó geleidelijk ging, dat ik me er niet bewust van was. Ik ga mijn leeftijd de schuld. Maar pas toen ik een eetdagboek ging bijhouden en daarin ook ècht eerlijk was, zag ik dat er toch wel wat veranderd is in mijn eetpatroon. Dat heeft dus niets met leeftijd te maken.
En toen ik onlangs eindelijk weer eens een nieuwe batterij in mijn weegschaal had gedaan bleek dat ik bijna 63 kilo woog. Dat is nog steeds een prima gewicht, maar het was wel maarliefst vijf kilo méér dan een jaar eerder. Als ik op dezelfde voet door zou gaan dan zou ik over tien jaar meer dan 100 kilo wegen en krijg dat er dan maar weer eens af; ik heb weliswaar geen ervaring met afvallen maar ’t is vast nog veel moeilijker dan op gewicht blijven.
Doorgaan met het lezen van “Een dieet dan maar…?”