Moestuinmaandag: bloemen en bijen

Ik zou graag heel veel vertellen hoeveel groente en fruit ik allemaal wel niet geoogst heb uit mijn tuin, in de afgelopen week. Maar helaas. Er valt nog weinig te oogsten.

Alleen de pluksla geeft zo af en toe wat blaadjes. Die begint nu wel echt goed te groeien, trouwens, dus vanaf volgende week zijn we wat sla betreft wat minder afhankelijk van de plaatselijke supermarkt.

Salie en aardbeien

Voor alle andere tuinopbrengsten is het een kwestie van geduld. Behalve dan de kruiden, die doen het prima. We drinken thee of limonade van munt, thijm en citroenmelisse en ook kunnen we rozemarijn, salie en majoraan oogsten. Vooral de salie doet het goed. Méér dan goed. Ik zaaide dan ook wel 20 planten die allemaal aan lijken te slaan. 
De selderij, bieslook, prei, snijbiet, bietjes, en ook de bonen laten nog even op zich wachten en ook is er nog geen framboos, kiwibes of goudbes te zien. Misschien later dit jaar, misschien pas vorig jaar. Die bessen kocht of kreeg ik als miniplantjes, ’t kost dan gewoon even wat tijd. De aardbeien bloeien overigens volop en steeds zie ik weer ergens een rijpend vruchtje. Dat gaat goed. Hoewel de witte aardbeien na de bloei nog géén vruchtjes laten zien, trouwens….

Tomaten en bonen….

De tomatenplanten leven nog en dat is al goed nieuws. Sinds ik ze in hun definitieve pot gezet heb, groeien ze ook weer. De planten groeien, dat is het goede nieuws. Maar of ze gaan bloeien en ik vervolgens ook een keertje kan oogsten…? ’t Is een kwestie van geduld en afwachten. Ondertussen zaai ik zo eens in de drie weken weer wat bij; laatst zaaide ik bijvoorbeeld spinazie en (weer) wat extra bonen.

Eerlijk gezegd ben ik al lang blij dat de bonenplanten die ik een week voor de IJsheiligen in de tuin plantte, die laatste koude nachten overleefd hebben… Ze zijn pas net van de schrik bekomen en beginnen nieuwe bladeren te vormen, de eerste blaadjes sterven af maar de planten zelf leven nog….

Vergeetmenietjes

Maar oké. Onze tuin moet ondertussen ook leuk zijn om naar te kijken… vind ik. De redding in mijn nog steeds iets te lege tuin (groeien kost tijd….) in de afgelopen weken kwam van de vergeetmenietjes, die tot mijn grote vreugde welig tierden. Inmiddels zijn deze mooie blauwe bloempjes zo’n beetje uitgebloeid. Ik laat ze nog even staan want het is wél mijn bedoeling dat ze zichzelf lekker uitzaaien voor volgend jaar. Maar ondertussen kan ik niet wachten tot de door mijzelf gezaaide bloemen zich laten gelden.

Korenbloemen, nog even geduld alstublieft….

Zo zaaide ik bijvoorbeeld korenbloemen. Die groeien prima, maar nog geen bloem te bekennen. Behalve dan de gekregen bergkorenbloem. De gezaaide varianten laten de andere bloemen nog even op zich wachten. Dat geldt ook voor de zonnehoeden, viooltjes, oost-indische kers en goudsbloemen en voor alle papaversoorten. Ik kwam wel klaprozen tegen tijdens mijn ochtendwandeling, vandaag. Maar die groeien niet in mijn tuin….

Wat er dan wél groeit (en bloeit…)?