Ochtenden
De wekker maakt vogelgeluidjes en terwijl ik langzaam wakker word, trippelen er kindervoetjes mijn kamer in en schuift er een meisje naast mij het bed in, nog warm van de slaap. Ze nestelt zich met haar billen tegen mijn zachte moederlijf.
Knus
’s Avonds een kopje thee terwijl buiten een storm raast.
Storm
Het bos in met Pippa. Waterplassen ontwijken. Dwalen door het bos: linksaf – rechtsaf- nog eens rechts. Geen haast, geen doel, geen stappenteller, geen podcast, geen trainingsschema. De wind waait mijn haren los.
Spanning
De livestream van een spannende klimwedstrijd met wereldtoppers èn een Nederlandse in de finale. En dat het commentaar van hoge kwaliteit is. Met een verrassende Belgische winnares Russische winnaar.
Opgroeien
Ze ging naar de film met haar vriendinnetje en zonder ouders. Omdat de vriendin dat toch wel spannend vond, ging de moeder even mee voor het kopen van de kaartjes en om te kijken waar ze gingen zitten. Ik zocht de meemoeder op in het koffietentje om de hoek van de bioscoop waar een uurtje later twee dames van acht met stralende ogen, nét iets grotere stappen dan ooit tevoren en ieder een zakje snoep binnen kwamen.
Ja, ze gingen helemaal zelfstandig naar de film.
Lekker en gezond
Rijstwafels met cottage cheese, avocado, snufje zout en snufje knoflookpoeder.
Raar is leuk, gewoon is saai
We doen een modeshow. Zij trekt aan wat ik bij elkaar zoek en ik laat me door haar adviseren. Ik heb de hele zaterdag een sjaal om mijn hoofd als funky oorwarmers. Jij hebt twaalf staartjes. We besluiten nooit meer twee dezelfde sokken aan te trekken.
Zon en laconiekheid
De zon die doorbreekt. En door mijn vieze ramen naar binnen schijnt. Ik ga aan de andere kant van de tafel zitten en laat de zon mijn rug verwarmen en bedenk dat het schoonhouden van de ramen de verantwoordelijkheid is van de glazenwasser. Die komt vast wel weer een keertje langs.
