De klok vooruit zetten

Konden we de klok maar vooruit zetten. Niet een uur, dit weekend, maar een maand, twee maanden, een half jaar, een jaar.

En dat er dan weer genoeg ruimte in de ziekenhuizen is

Dat er geen wachttijden meer zijn voor de niet-acute operaties

Dat de kinderen weer naar school kunnen en buiten kunnen spelen

Dat we onze vakantie kunnen voorbereiden en voorpret kunnen hebben, we begrepen hebben dat we daarvoor niet persé exotische plekken hoeven op te zoeken

Dat alle bedrijven gewoon nog of weer overeind staan en dat wij er trots op zijn dat we dat met zijn allen gefixt hebben

Dat er gewoon weer eens wat waardering is voor de mensen die verantwoordelijkheid durven nemen voor wat er echt toe doet in deze wereld

Zoals vuilnis ophalen en steunkousen aantrekken bij oude mensen

Dat we ons nooit meer druk maken over files, geluidsoverlast en wegpiraten, dat we geen haast meer hebben omdat de mensen het thuiswerken omarmd hebben

Dat we kunnen sporten en begrijpen hoe fijn het is

Dat we hebben begrepen dat zorgen voor elkaar veel belangrijk is dan winstmarges

Dat we elkaar meer knuffelen dan ooit tevoren omdat we eindelijk snappen hoe belangrijk dat eigenlijk is

Dat de terrassen open zijn en de studenten dronken worden in de kroeg

Dat het taboe van hulp vragen voor altijd verdwenen is

Dat we wat meer begrip hebben gekregen voor elkaar

Dat de mensen in het weekend op bezoek gaan bij hun hoogbejaarde ouders, hun gehandicapte zussen en hun vrienden met psychische nood

Dat we nog steeds boodschappen doen voor de buren omdat we ontdekt hebben hoe fijn het is om voor elkaar te zorgen

Dat er dus minder eenzaamheid is

Dat de vliegtuigen voor altijd minder zijn gaan vliegen omdat wij onze eigen stranden, parken en bossen opnieuw zijn gaan waarderen

Dat we geleerd hebben dat we het samen moeten doen

Dat we spelletjesavonden organiseren met de mensen die ons dierbaar zijn en samen om een tafel kunnen zitten

Dat de kindertelefoon niet meer roodgloeiend staat omdat we met zijn allen met onze neus op de feiten gedrukt zijn en ervoor gezorgd hebben dat die kinderen niet langer meer het huis hoeven te delen met de mensen die zich niet kunnen beheersen

Dat we ondervonden hebben wat de meerwaarde van biodiversiteit is

Dat we geleerd hebben dat mensen die werken ook families hebben omdat we die gezien hebben tijdens de meetings op afstand

Dat we dus ook veel meer begrip voor elkaar hebben als het eens een keertje niet vandaag lukt maar morgen wordt

Dat we geleerd hebben dat van negen tot vijf geen noodzakelijkheid is

Dat we elkaar gunnen om eens thuis te werken omdat we gezien hebben dat het kan

Dat daardoor de gelijkheid tussen mannen en vrouwen alleen maar groter geworden is

Dat de politiek hard werkt aan dat basisinkomen waardoor niemand, nee níemand meer zo financieel kwetsbaar is

Dat we genieten van een wandeling

Dat we hebben ervaren hoe de natuur zich kan herstellen wanneer wij minder consumeren, minder reizen, minder vervuilen, minder aanwezig zijn, minder vanzelfsprekend nemen, en dat we daar naar zijn gaan handelen

Dat de mensen met bullshit-jobs eindelijk hebben begrepen hoe misbaar ze zijn en een combinatie gemaakt hebben met een taak in het leven die nuttig is

Dat we allemaal beseffen dat later al lang begonnen is

Dat we weer kunnen genieten van rondhangende jongeren op straat, omdat we ze het gunnen om samen rond te hangen

Dat de veelverdieners óók gewoon begrepen hebben dat het om meer draait in het leven dan geld alleen

Dat we hebben ervaren hoe belangrijk luchtkwaliteit is

Dat we met zijn allen gewoon eindelijk begrijpen waar het om draait in deze wereld