Een verhaal over met vallen en opstaan groeien naar balans, geluk en vrijheid.
Ik kan me nog goed herinneren hoe vastberaden ik me, toen ik een jaar of 18-20 was, voornam om nóóit van mijn leven mijn “IdeALeN En PriNciPEs Te VerLoOCheNeN”. Ik ergerde me aan al die oudere mensen van dertig plus die gezapig door het leven gingen. Ik moest de afgelopen weken herhaaldelijk terugdenken aan die voornemens van toen. Want ik was nogal activistisch, mijn twintigjarige vroegere versie van mezelf zou trots op me geweest zijn. Het kostte echter ook heel veel energie….
lees verderIk had me van harte voorgenomen om me minder bezig te houden met “GELD” en “BELEGGEN”. Dat lukt aardig. Zelfs nadat het chatkanaal over beleggen in de FIRE-slack even overstroomde en meerdere bloggers melding maakten van de correctie wegens zo’n virus, hield ik me bezig met dingen die voor mij veel belangrijker zijn. Kind, werk, hond, familie en vrienden, bijvoorbeeld.
Pas afgelopen maandag logde ik maar eens in via de app van mijn broker, ik zag dat het inderdaad een soort van uitverkoop was en kocht maar wat. In december 2018 deed ik dat ook al weleens, dat was toen best leuk. En vooralsnog lijkt maandag nog steeds best een prima koopmoment te zijn geweest. De aandelen waren in ieder geval goedkoper dan in de maanden ervoor. Mooi meegenomen dan toch.
Lees verderIn de afgelopen maanden heb ik behoorlijk wat stapjes genomen richting een voedingspatroon met minder impact op natuur en milieu. Zo heb ik weer opnieuw een abonnement genomen op een groentepakket met biologisch geteelde, lokale producten. Voor mij betekende dat de laatste tijd, dat ik regelmatig op zoek was naar recepten met kool en bieten. We eten immers met het seizoen mee….
Er is niet alleen een nieuw jaar maar ook een nieuw decennium aangebroken en dat voelt goed. Niet dat het afgelopen decennium zo afschuwelijk was hoor: integendeel. Ik heb in de afgelopen tien jaar belangrijke levenslessen geleerd. Ik heb geleerd om meer balans te vinden tussen werk en privé. Ik heb ook (eindelijk) geleerd hoe ik richting aan mijn leven kan geven, hoe ik aan het roer van mijn eigen leven kan staan. Dat heeft me veel gebracht: een dochter; werk dat bij me past en dat me gelukkig maakt; prachtige momenten; mooie avonturen en een solide financiële basis.
Nu is het 2020 en mijn leven heeft er eigenlijk nog nooit zo mooi uitgezien. Dat is iets om heel dankbaar voor te zijn!
Doorgaan met het lezen van “2020, start van een nieuw decennium”
Ik ben een type mens dat zichzelf behoorlijk veel doelen kan opleggen in verschillende deelgebieden van mijn leven. Soms zoek ik naar duurzame verdiepingen of verbeteringen van mijn leven; zo legde ik in de afgelopen weken mijn lat wat hoger qua eco-keuzes, en vervolmaakte ik mijn geweldige huishoudschema. En dan wilde ik ook nog geen goudvisleven dus kwam er een cursus en beleefden we avonturen.
Verder lezen
Ik schreef al eerder over de lage woonlasten die ik heb sinds wij verhuisd zijn: bruto betaal ik nog maar 514 euro per maand aan mijn hypotheekverstrekker. Ooit betaalde ik het drievoudige dus u begrijpt dat ik maandelijks erg blij word van dit nieuwe bedrag. Ik ben er nog niet aan gewend en dat is een goed ding.
Doorgaan met het lezen van “Deze Alleenstaande Moeder Loste In Vijftien Jaar Haar Gehele Hypotheek Af”Het moet niet gekker worden met die alliteraties…!
Ik schreef laatst over duurzaamheid, weet u nog? En ik vertelde dat ik eens ging nadenken over hoe ik niet alleen mijn restafval, maar ook de andere afvalsoorten zou kunnen verminderen.
Daar ging ik mee aan de slag, de afgelopen twee weken.
Doorgaan met het lezen van “D(z)uivels Dilemma op Duurzame Donderdag”
Een tijdje geleden schreef ik hier en hier over zin geven aan je leven. Over passievol leven en de juiste prioriteiten stellen in je leven. Over een betekenisvol leven leven, over een leven dat past bij wat ik werkelijk belangrijk vind.
Ik schreef toen:
Doorgaan met het lezen van “Project bevrijd-de-goudvis; een weekoverzicht.”Ook als je zo’n beetje meedrijft op de golven van het leven raak je weleens op het verkeerde strand verzeild. Waar het dan ook wel oké toeven is, trouwens. Zo goed dat je misschien vergeet dat je ergens naar op weg was. En dat is prima, voor een tijdje. Maar dat moet je dan wel een keertje beseffen, dat je ergens naar op weg was en nu blijft hangen. Ergens in blijven hangen is óók een keuze namelijk en die maak ik liever bewust dan dat het me overkomt en dat ik dan later spijt heb.
Qua werk houd ik mij onder andere bezig met afvalgedrag, en dan met name met het scheiden of sorteren van afval. Helaas staat het recyclen van plastic – en ook van sommige andere afvalstromen – nog in de kinderschoenen en er worden heel veel discussies over gevoerd waarop ik op deze plek niet wil ingaan. Dat doe ik wel “in het veld” met de deskundigen.
Doorgaan met het lezen van “Duurzame doelen: simpele stappen naar minder afval”
Heb ik weer eens een heerlijke alliteratie gevonden: DuurzameDoelen.
Onlangs las ik namelijk bij Lonneke een blog over de crisis waarvoor alles zou moeten wijken en ze heeft gelijk! Ik las over de deplorabele insectenstand, over klimaatvluchtelingen, over bosbranden. Je ontkomt er niet aan en het is allemaal even deprimerend en ik heb gewoon helemaal geen zin om me zo hopeloos en machteloos te voelen!
Doorgaan met het lezen van “Duurzame Doelen”
In tegenstelling tot veel mensen die financiële onafhankelijk nastreven door passief inkomen op te bouwen, heb ik er – financieel gezien – jarenlang op los geleefd. Of ik het nu had of niet: ik gaf geld uit aan de dingen die ik belangrijk vond. Ik stond dus chronisch rood en had een oplopende studieschuld maar ik sliep ’s nachts op twee oren tegelijkertijd: ik ben niet in de wieg gelegd om me erg veel zorgen te maken in het leven.
Doorgaan met het lezen van “Het leven is te kort om op kantoor te zitten”
Ik heb het daar weleens over met een paar vrienden uit de slackgroep met actieve leden: schrijven over geld is best saai. De weg naar financiële onafhankelijkheid ook.
Doorgaan met het lezen van “Laat ik eens weer een keertje over GELD schrijven”
Ik schreef er hier al over: Ik sloot een abonnement af op de sportschool om de hoek. En de eerste ervaringen zijn positief!
Voor mij is dat geen vanzelfsprekendheid. De laatste keer dat ik dacht te gaan fitnessen ging ik welgeteld drie keer: ik had géén “klik” met die sportschool en hield het al snel voor gezien. Gelukkig nam ik er geen jaarabonnement en was ik na een maand uit de kosten.
Doorgaan met het lezen van “Hoe doen die oudjes dat??!”
Zoals u weet probeer ik een paar kilo’s kwijt te raken: onlangs stond ik op de weegschaal en wees deze dik 63 kilo aan. Dat is objectief gezien niet te veel voor mij, maar het was wèl meer dan dat ik ooit gewogen heb en die extra kilo’s waren ook behoorlijk zichtbaar aanwezig in de buik-regio. Ik vond het dus wél te veel: het is een gewicht (en extra lichaamsvorm) dat niet bij me past.
Klik hier om te lezen wat ik nog meer bedacht heb
Ik weeg mezelf ook niet zo vaak eigenlijk. Maar in het afgelopen jaar viel het me geregeld op dat ’t lijf wat minder strak werd en er ook zo af en toe een kilootje bij leek te komen.
Dat is ook echt mijn eigen schuld. Sinds ik nu alweer een jaar of vier thuis werk is de verleiding dichtbij en sluipenderwijs ging ik steeds meer tussendoor snacken. En waar ik voorheen eigenlijk nooit snoepte en een onaangebroken pak stroopwafels gerust een maand of twee ongeopend in een kast kon hebben liggen, gingen er afgelopen winter toch wel heel wat pakken stroopwafels doorheen. Ik kreeg steeds meer een voorkeur voor “zoet”, geen goede ontwikkeling.
De instinker was ook dat dit zó geleidelijk ging, dat ik me er niet bewust van was. Ik ga mijn leeftijd de schuld. Maar pas toen ik een eetdagboek ging bijhouden en daarin ook ècht eerlijk was, zag ik dat er toch wel wat veranderd is in mijn eetpatroon. Dat heeft dus niets met leeftijd te maken.
En toen ik onlangs eindelijk weer eens een nieuwe batterij in mijn weegschaal had gedaan bleek dat ik bijna 63 kilo woog. Dat is nog steeds een prima gewicht, maar het was wel maarliefst vijf kilo méér dan een jaar eerder. Als ik op dezelfde voet door zou gaan dan zou ik over tien jaar meer dan 100 kilo wegen en krijg dat er dan maar weer eens af; ik heb weliswaar geen ervaring met afvallen maar ’t is vast nog veel moeilijker dan op gewicht blijven.
Meestal is het hollen of stilstaan bij mij, wat betreft de inkomsten. Dit kwartaal was dat niet zo. Het kabbelde. Mijn omzet was in alle drie de maanden ongeveer even hoog. Als ik terugkijk in mijn administratie kan ik zo’n periode met drie gelijkmatige maanden niet meer terugvinden.
Dus… tja…. consolideren dan maar….
Doorgaan met het lezen van “Mijn kwartaal wat financiën betreft”
De gemeente Nijmegen heeft de twijfelachtige eer de hoogste OZB-tarieven van de provincie Gelderland te hebben.
Sinds november woon ik niet meer in deze gemeente: Ons Dorp ligt in een buurgemeente. Nieuw gemeentehuis, andere voorzieningen, andere werkwijze. En gisteren kreeg ik de aanslag gemeentelijke heffingen binnen. Dat was nog eens leuk nieuws: deze kosten daalden voor mij van €1.211 naar €698.
Wát een verschil! Doorgaan met het lezen van “Een grafiekje waar je blij van wordt”
Er is veel onderzoek gedaan naar waarom mensen bepaalde goede voornemens niet volhouden. Tijdens mijn psychologiestudie werkte ik aan een aantal van die onderzoeken mee. Het leukste onderzoek was nog wel, dat ik mensen liet deelnemen aan een “smaaktest” waarin ze diverse soorten koekjes proefden om deze vervolgens te beoordelen op zaken als “mondgevoel” en “geur”. Er waren twee condities: de helft van de proefpersonen dronken vantevoren een ijskoude milkshake, de andere helft niet.
College-studenten voerden smaaktests uit naar andere lekkere dingetjes: snoepjes, chocolaatjes, vla en zoutjes of zo. Ik weet het niet meer precies. Ook zij gaven de helft van hun proefpersonen vóór de smaaktest een milkshake.
Wat de proefpersonen echter niet wisten, was dat wij niets deden met die ingevulde smaakformulieren. Ons ging het erom of mensen die vantevoren die milkshake hadden gedronken al dan niet meer koekjes gingen proeven. Ook wilden we weten of onze proefpersonen aan de lijn deden of vonden dat zij dat zouden moeten doen.
Zoals ieder jaar, heb ik ook dit jaar nogal een lijst met doelen en voornemens. Laatst hoorde ik op de radio dat veel voornemens na twee weken al gesneuveld zijn.
Nou scheelt het dat ik al 16 jaar geleden stopte met roken, dat is immers typisch zo’n voornemen dat júist in die eerste dagen heel zwaar kan wegen. Maar om die voornemens voor mezelf een beetje actueel te houden, is het wel af en toe goed om ze weer eens op een rijtje te zien en erover na te denken.
Bij deze, dus.
