Tot en met 2017 hield ik niet precies bij mijn dochter me kost. Ik had bijvoorbeeld een kostenpost “kleding” voor ons samen. Maar in 2018 deed ik het anders. Er waren dit jaar twee specifieke “kinderkostenposten”: de kosten voor kinderopvang en school en verder alle variabele (optionele) kosten zoals kleding en hobby, die ik rubriceerde onder “Zonne”.
Zo is het gemakkelijk om te zien hoe duur mijn kind eigenlijk is. Daarnaast hield ik zoals altijd ook bij wat ik aan toeslagen ontving.
Kinderbijslag en kindertoeslag
Ik ben pertinent tégen kinderbijslag. Het hebben van een kind zou niet rücksichtlos beloond moeten worden wat mij betreft. En al helemaal niet zonder dat er gekeken wordt naar het inkomen dat mensen gewoonweg al hebben. Dat is ook de reden dat ik metéén nadat ik de eerste keer kinderbijslag ontving, voor een vergelijkbaar bedrag kinderen in de derde wereld ben gaan sponsoren. Ik doe dat nog steeds. Dan is er ook nog die kindertoeslag, die wél inkomensafhankelijk is en daar denk ik toch wat anders over (los van de vraag of het hebben van kinderen gesponsord moet worden natuurlijk… school is óók al gratis…). De hoogte van de kindertoeslag die ik ontvang is lager dan mogelijk omdat ik geen minimum inkomen heb, logisch. Hij is dan weer wat hoger omdat er een alleenstaandeoudertoeslag in verwerkt is en ook dát vind ik dan logisch. Als je alleen bent héb je ook gewoon echt meer kosten. Een avondje sporten kost mij bijvoorbeeld per uur 5 euro extra: de kosten van de babysit. Als ik een meet-up heb met FIRE-kennissen dan betaal ik òfwel die 5 euro per uur, òf ik neem haar mee en bestel die chocomel-met slagroom. In beide gevallen zijn dat kosten die ik heb omdat ik alleenstaande moeder ben: anderen laten hun kind thuis bij de andere ouder. Voor mij is het erg verleidelijk om gewoon maar altijd thuis te blijven zitten vanwege die extra kosten: morgen ga ik met een vriendin naar de film en dat kost me 15 euro extra aan de kinderoppas. Als je dat doorrekent dan kom ik uit op 600 – 1.000 euro per jaar wanneer ik één avond per week een sociale activiteit zou willen doen. Dat is 1.000 euro die ik óók kan beleggen of kan gebruiken voor het aflossen van mijn hypotheekschuld…Dat ik ZZP-er ben en mijn eigen uren kan indelen maakt het voor mij mogelijk om grotendeels zonder kinderopvang te kunnen. Maar helemáál zonder, is niet te doen. Zeker tijdens de schoolvakanties en studiedagen zit ik soms klem en moet ik kosten maken voor opvang. In die zin snap ik wel dat je als alleenstaande ouder, méér toeslag krijgt dan wanneer je met zijn tweetjes bent. Wel ben ik benieuwd hoe dat dan is bij co-ouderschap. Dan zou je die sportavond immers heel goed kunnen plannen op dagen dat je kind bij die andere ouder is: toch mooi gratis kinderopvang. Geen idee eigenlijk hoe dat zit met die alleenstaande-ouder-korting….
Gemengde kosten
Er zijn ook nog steeds een aantal “gemengde kostenposten” in mijn excelletje, die lager zouden zijn wanneer ik geen kind zou hebben. De boodschappen bijvoorbeeld. Die ga ik natuurlijk niet uitsplitsen wanneer ik mijn uitgaven bijwerk (chocopasta = kinderbroodbeleg). Ik heb wel wat beters te doen. Zonne gebruikt op het moment per toiletbezoek een halve rol wc-papier, ze zit blijkbaar in een OCD-fase. Ik ga er vanuit dat dat vanzelf overgaat en schrijf de driekwart-van-de-kosten -per-rol niet op háár weg. WC-papier op school kost mij natuurlijk weer helemaal niets en zo blijf je bezig. Dat geldt ook voor watergebruik, bijvoorbeeld: gekkenwerk om dat op te splitsen. En natuurlijk leeft ’t meisje niet van de lucht: er gaan boterhammen, fruit, warme maaltijden, thee en toetjes in. Toetjes die ik voor mezelf nooit zou kopen…. Het gaat natuurlijk véél te ver om de boodschappen echt op te splitsen, dus ik heb een ruwe schatting gemaakt. Ook hebben we de kostenpost “gezinsuitjes”. Vaak zijn dat uitjes die ik niet zou doen wanneer ik geen kind had, naar de dierentuin bijvoorbeeld. Maar aangezien ik zonder kind waarschijnlijk àndere uitjes zou kiezen en vaker ook, denk ik dat mijn leven met kind sowieso kostenbesparend is wat betreft die uitjes. Ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren wanneer ik voor het laatst uit eten geweest ben (behalve dan tussen de middag naar een pannenkoekenrestaurant, jeuj). De kosten die ik in het afgelopen jaar gehad heb aan gezinsuitjes laat ik dan ook buiten beschouwing in mijn overzichtje, net zoals de hogere kosten voor bijvoorbeeld de camping. Want oké… we stonden dit jaar op een vrij dure camping en je betaalt op zo’n camping voor zowel de plek, je kampeermiddel als óók per persoon (en ik zou dus minder betalen wanneer ik geen kind zou hebben), maar wanneer ik géén kind zou hebben, was ik misschien wel op een dure vliegvakantie gegaan om een verwegland te verkennen, in plaats van ons bezoek aan Drenthe.
Tot zover alle mitsen en maren
Hier komt het overzichtje:
| € 3.505 | inkomsten aan toeslagen (kindertoeslag plus kinderbijslag) | € 750kosten 9 maanden zwemles inclusief diplomatraining en afzwemmen€ 175kosten half jaar turnen (vóór de zomer)€ 339kosten zomerkamp (zodat ik kon werken)€ 105kosten dagactiviteiten tijdens de schoolvakantie (zodat ik kon werken)€ 1.045kosten school en (netto) kinderopvang€ 54kosten een kwartaal musicalles (ná de zomer)€ 151kosten abonnement squla, OERRR, museumjaarkaart en één kwijtgeraakt boek van de bieb (plus een keer boete vanwege te laat terugbrengen)€ 195kleding€ 1.000boodschappen€ 300overige kosten zoals een nieuwe fiets, verjaardagskado’s, sinterklaas, kapper, kinderfeestje, kadootje voor vriendinnetjes’ verjaardagen€ 4.124totale kosten |
Nu ben ik ietsjes voorbarig met het maken van dit overzicht. Ik heb namelijk overdag een aantal keren extra buitenschoolse opvang nodig gehad in 2018 omdat het me niet altijd lukt om zakelijke afspraken zó te plannen dat ik thuis kan zijn buiten schooltijden, met uitzondering van de vaste donderdagmiddag BSO. De kosten voor die extra dagen heb ik al betaald, maar ik ga daarover nog een deel aan kinderopvangtoeslag terug ontvangen. Aan de andere kant heb ik géén kosten in het overzichtje opgenomen voor bijvoorbeeld watergebruik etcetera. Zoals ik eerder zei: niet te doen.
Kinderen zijn niet zo duur, zelfs niet als ze op tig clubjes zitten
Het moge duidelijk zijn dat mijn dochter een behoorlijk luxe leven leidt: in 2018 zat ze een half jaar op turnen, negen maanden op zwemles en sinds oktober op musicalles. Ze heeft een (gratis) abonnement op de bieb, een betaald educatief computerspel en dan krijgt ze nog eens in het kwartaal post van Natuurmonumenten en zijn we regelmatig naar musea geweest.
In mijn regio ontvangen minima een toelage die de kosten voor deelname van kinderen aan sportclubs en culturele activiteiten dekt. Je kunt zélfs de kosten van die nieuwe fiets (deels?) terugvragen. Een goede zaak vind ik, want kosten zou niet de doorslaggevende reden mogen zijn om een kind een fiets of sport te onthouden. Naar het overzicht kijkende vraag ik me echter af of dat nodig is….Ik kan namelijk niets anders dan concluderen dat je bij een beetje normaal financieel beleid (ik kocht die nieuwe fiets bijvoorbeeld voor 40 euro via Marktplaats en ook is ongeveer de helft van haar kleding tweedehands….) winst zou kunnen maken op een kind. Zonne ging op zomerkamp omdat ik het me niet kan permitteren om in de zomer zes weken achter elkaar niet te werken. Ook ging ze een week naar een dagactiviteit (“dansweek”) en een week met een tante op vakantie. Ze had echter ook uit logeren kunnen gaan bij opa en oma in plaats van naar dat zomerkamp dat me 339 euro kostte. Dat is maar één voorbeeld, maar zo zit er nog veel méér ruimte in mijn “kinderuitgaven” in het afgelopen jaar.
Het is niet nodig. Maar ik had winst kunnen maken op de kindertoeslagen die ik in 2018 ontving. Toch een beetje gek, vind je niet?
