Een gedicht
Categorie: laterisallangbegonnen
Er is maar één persoon die voor mezelf kan zorgen en dat ben ik
Het moge duidelijk zijn dat die marshmellowtest die corona heet, veel van ons geduld vergt. Ik schreef al eerder dat de lege en eenzame dagen ook bij mij zwaar vallen. Het afgelopen jaar is het me lang gelukt om mijn zegeningen te blijven tellen en te hertellen tot ik er zelf niet goed van werd. Toch blijf ik het doen, want het is voor mij gewoon echt belangrijk om die focus te houden. Dus ja daar komen ze weer:
lees verderKeuzes maken
Tijd spenderen aan wat belangrijk is. Minder tijd spenderen aan wat niet belangrijk is.
Focus op het proces, niet op het resultaat.
Doorgaan met het lezen van “Keuzes maken”De wereld mooier maken.
Ik ben er ziek van, van alle negativiteit overal. Het wantrouwen. De boosheid. De verongelijktheid. Ik ga geen voorbeelden noemen, u weet wat ik bedoel. Ik word er verdrietig van en soms ook boos. En vooral voel ik me machteloos.
Daarom bedacht ik dat het tijd wordt om de zon te laten schijnen. Gewoon een beetje zonnestralen in de wereld brengen. Door een goede daad te doen. Eens een complimentje te maken, te glimlachen. Een kaartje aan iemand te sturen.
lees verderTerugkijken op 2020: doelen en voornemens en wat er NIET van terecht kwam
Ik had nogal wat goede voornemens voor 2020 en aangezien het december is, het jaar bijna voorbij, kijk ik terug.
Ik schreef al het één en ander over mijn financiële ontwikkeling in 2020; over de buffer, aflossen en beleggen. En daarmee heb ik eigenlijk al veel te veel geblogd over geld. Dit zou immers het jaar worden waarin niet langer geld besparen en investeren in (meer) financiële onafhankelijkheid het doel zou zijn. Ik zou dit jaar vooral veel nadruk gaan leggen op leuke dingen doen. Dat lukte redelijk, maar die leuke dingen zagen er wel anders uit dan ik tevoren had kunnen bedenken. Want corona. Yep.
Maar wat er níet lukte? Best een boel, lees maar:
MEERDoorzetten en flexibel zijn in 2020
Het vroeg wat van je flexibiliteit en ook flink wat doorzettingsvermogen, dit jaar. Nou was ik daar blijkbaar al in geoefend want waar ik veel mensen hoor roeperen dat ze “Nu Wel Genoeg Hun Best Gedaan Hebben” en ook merk dat mensen toch hier en daar de grenzen opzoeken en eroverheen gaan qua gedrag, houd ik me nog gewoon aan die coronaregels zoals ik me er ook in maart aan hield. Kleine moeite. Er kan immers nog heel veel wél.
MEERVoornemens 2020: leuke dingen doen.
Ik had nogal wat goede voornemens voor 2020 en aangezien het december is, het jaar bijna voorbij, kijk ik terug.
Ik schreef al het één en ander over mijn financiële ontwikkeling in 2020; over de buffer, aflossen en beleggen. En daarmee heb ik eigenlijk al veel te veel geblogd over geld. Dit zou immers het jaar worden waarin niet langer geld besparen en investeren in (meer) financiële onafhankelijkheid het doel zou zijn. Ik zou dit jaar vooral veel nadruk gaan leggen op leuke dingen doen.
En toen kwam corona en veel van de activiteiten die ik gepland had voor Zonne en mij, konden niet doorgaan.
Wat wel doorging lees je hierEen twaalfurige werkweek
De afgelopen weken werkte ik op 12 uur, verdeeld over drie ochtenden. En één keer op een avond maar dat was omdat ik iets was vergeten en dat moest wel af. Verder deed ik wat aan achterstallige administratie want er moest nog een IB-aangifte gedaan worden. Qua werk ruimde ik mijn mappenstructuur op, ging een keer lunchen op afstand en stuurde wat mailtjes. Kletste over wat werkgerelateerde onderwerpen Linkedin.
Lees verderNiets te doen hebben moet je leren
Vandaag ben ik vrij. Gewoon echt vrij. Ik deed immers vorige week die uitstelklus en vervolgens sleep ik één en ander op mijn gemakkie een beetje bij. Voor die andere opdracht hoef ik pas aan het einde van de week weer aan de slag.
Nooit zonder uw valies met dromen….
Ondanks dat ik besefte – en nog steeds – dat we blij moeten zijn dat we ondanks een pandemie toch nog heel veel bewegingsruimte hebben, vond ik de beperkingen díe er waren toch af en toe wel lastig, deze zomer. Ook omdat ik bovendien vakantiebudget “over hield” heb ik besloten om in de komende tijd veel uitjes te plannen in het weekend.
Dus hebben we vorig weekend met familie een rondvaart gemaakt in de pannenkoekenboot nadat we eerst uit een kamer ontsnapt waren en verdwaalden we een dag later in een maisdoolhof, tot de verkoudheid van Zonne toesloeg.
En gisteren gingen we naar het spoorwegmuseum in Utrecht. Wát een leuke verrassing!
lees verderFotoverslag
Hangmat-tijd!
- Slaapzakken
- Hangmatten
- Picknicktafel
- Zwemspullen
- De nieuwe tent
Wij gaan dit weekend kamperen!
Lees verderUitgaven in de eerste vier maanden van 2020
Dit is het eerste blogartikel van een serie van drie.
In dit eerste artikel schrijf ik over wat mijn maandelijkse uitgaven zijn.
Vervolgens geef ik een inkijk in mijn inkomsten van de afgelopen jaren.
Tenslotte schrijf ik over mijn vermogen.
Er is een tijd geweest dat ik maandelijks of zelfs wekelijks blogde over mijn financiën. Ik had dat toen ook echt nog nodig omdat ik in een veranderingsproces zat: van een leven van betaalde factuur naar betaalde factuur (de ondernemersvariant van “van salaris naar salaris”) naar een financieel leven waarin plannen en nadenken centraal staat.
lees meerProject bevrijd de goudvis: leuke plannen maken
Het is best bijzonder om te bemerken hoe het uitzicht op een verandering energie kan geven. En die verandering die komt er: na morgen wordt er voorlopig even geen thuisonderwijs gegeven omdat Zonne dan twee weken meivakantie heeft en na die meivakantie zal ze weer zo nu en dan naar school gaan. Van school kreeg ik een bericht dat het team overlegt over hoe het naar school gaan eruit zal gaan zien. Dat wacht ik dus maar even af.
Mooie herinneringen maken: Pasen 2020.
Eén van de belangrijkste levenslessen is voor mij geweest dat mooie herinneringen je leven kleur geven. Die herinneringen delen met iemand geeft een gevoel van verbondenheid dat altijd blijft. En die herinneringen maak je niet persé door naar exotische plekken te reizen. Zo zijn mijn mooiste jeugdherinneringen verbonden aan het grasveldje achter ons huis waar wij urendagenwekenlang speelden met een aantal buurkinderen.
Een tentje en een dierentuin.
Ik kan me herinneren dat mijn moeder voor ons een soort tentje bouwde van een strandwindscherm in u-vorm met daaroverheen een laken. Wij maakten van gemaaid gras een plattegrond van een dierentuin waar we onze knuffeldieren tentoonstelden. Alle passanten werden uitgenodigd om de dierentuin te bezoeken. Tegen betaling met denkbeeldig geld. Ook verkochten we boeketten van onkruid aan passanten. En dat mijn moeder dan bekertjes ranja kwam brengen.
lees verderDe klok vooruit zetten
Konden we de klok maar vooruit zetten. Niet een uur, dit weekend, maar een maand, twee maanden, een half jaar, een jaar.
En dat er dan weer genoeg ruimte in de ziekenhuizen is
Dat er geen wachttijden meer zijn voor de niet-acute operaties
Dat de kinderen weer naar school kunnen en buiten kunnen spelen
lees verderAvonturen in het magische bos
“We gaan naar buiten, met Pippa naar het bos, naar het magisch bos. Maar we gaan op een geheime missie, Zonne! Als je iemand ziet, ook al is het in de verte, wil je me dan waarschuwen? Met een geheim teken of een dierengeluid? Want niemand mag ons zien, niemand mag ons tegenkomen. Anderhalve tot twee meter is voor niet-hoestende mensen, wij willen helemaal niemand tegenkomen vandaag, oké?”
Uit de comfortzone
Het zijn roerige en surrealistische tijden, tijden waarin we met zijn allen uit onze comfortzone stappen en ons leven anders inrichten. Op last van de regering. Surrealistisch indeed.
Uit je comfortzone getrokken worden is spannend. Het zet je in de overlevingsmode en zorgt er bij sommige mensen voor dat de zolder ineens vol staat met pakken wc-papier. Je kunt ze maar in huis hebben. Dus.
Veel mensen omarmen hun goudvisleven en raken van slag wanneer zij hun vaste rondje niet meer kunnen zwemmen. Ik begrijp dat best…
Lees verderMeten is weten: een rapportcijfer per dag
Hoewel je natuurlijk kan overdrijven, zit er wat mij betreft een flinke waarheid in de uitspraak “meten is weten”. Daarom houd ik bijvoorbeeld al sinds 2014 mijn uitgaven bij. Dan wéét je waar het blijft.
Op mijn werk hield ik altijd urenstatussen bij. Ik begon daarmee als werknemer omdat het bij mijn toenmalige werkgever gebruikelijk was. Eigenlijk wist ik niet beter, dus ook toen ik mijn eigen bedrijf oprichtte hield ik gedurende de dag bij waar ik mee bezig was. Zo wist ik wat veel tijd en minder tijd kostte en kon ik daar mijn toekomstige werkzaamheden beter op begroten.
lees verderFak braaf.
Jarenlang had ik niet echt een plan of zo. En ook geen doel. Ik was wel ambitieus hoor, maar daar zat niet persé een doel achter. Die ambitie heeft meer te maken met dat ik niet het type persoon ben dat iets “een beetje” doet. Ik ben meer van het springen met mijn ogen dicht en dan maar kijken of ik blijf drijven. En omdat ik het al vaak geoefend heb kan ik behoorlijk goed drijven, sterker nog, als ik dan tóch in dat water lig dan ben ik niet echt zo’n dobbertype. Nope, ik ga dan maar even een vlinderslag oefenen of zo. Of zo ver mogelijk onder water zwemmen. En dat dus tig keer, tot ik het kan.
lees verder2020, start van een nieuw decennium
Er is niet alleen een nieuw jaar maar ook een nieuw decennium aangebroken en dat voelt goed. Niet dat het afgelopen decennium zo afschuwelijk was hoor: integendeel. Ik heb in de afgelopen tien jaar belangrijke levenslessen geleerd. Ik heb geleerd om meer balans te vinden tussen werk en privé. Ik heb ook (eindelijk) geleerd hoe ik richting aan mijn leven kan geven, hoe ik aan het roer van mijn eigen leven kan staan. Dat heeft me veel gebracht: een dochter; werk dat bij me past en dat me gelukkig maakt; prachtige momenten; mooie avonturen en een solide financiële basis.
Nu is het 2020 en mijn leven heeft er eigenlijk nog nooit zo mooi uitgezien. Dat is iets om heel dankbaar voor te zijn!
Doorgaan met het lezen van “2020, start van een nieuw decennium”