Fotoverslag
Categorie: laterisallangbegonnen
Hangmat-tijd!
- Slaapzakken
- Hangmatten
- Picknicktafel
- Zwemspullen
- De nieuwe tent
Wij gaan dit weekend kamperen!
Lees verderUitgaven in de eerste vier maanden van 2020
Dit is het eerste blogartikel van een serie van drie.
In dit eerste artikel schrijf ik over wat mijn maandelijkse uitgaven zijn.
Vervolgens geef ik een inkijk in mijn inkomsten van de afgelopen jaren.
Tenslotte schrijf ik over mijn vermogen.
Er is een tijd geweest dat ik maandelijks of zelfs wekelijks blogde over mijn financiën. Ik had dat toen ook echt nog nodig omdat ik in een veranderingsproces zat: van een leven van betaalde factuur naar betaalde factuur (de ondernemersvariant van “van salaris naar salaris”) naar een financieel leven waarin plannen en nadenken centraal staat.
lees meerProject bevrijd de goudvis: leuke plannen maken
Het is best bijzonder om te bemerken hoe het uitzicht op een verandering energie kan geven. En die verandering die komt er: na morgen wordt er voorlopig even geen thuisonderwijs gegeven omdat Zonne dan twee weken meivakantie heeft en na die meivakantie zal ze weer zo nu en dan naar school gaan. Van school kreeg ik een bericht dat het team overlegt over hoe het naar school gaan eruit zal gaan zien. Dat wacht ik dus maar even af.
Mooie herinneringen maken: Pasen 2020.
Eén van de belangrijkste levenslessen is voor mij geweest dat mooie herinneringen je leven kleur geven. Die herinneringen delen met iemand geeft een gevoel van verbondenheid dat altijd blijft. En die herinneringen maak je niet persé door naar exotische plekken te reizen. Zo zijn mijn mooiste jeugdherinneringen verbonden aan het grasveldje achter ons huis waar wij urendagenwekenlang speelden met een aantal buurkinderen.
Een tentje en een dierentuin.
Ik kan me herinneren dat mijn moeder voor ons een soort tentje bouwde van een strandwindscherm in u-vorm met daaroverheen een laken. Wij maakten van gemaaid gras een plattegrond van een dierentuin waar we onze knuffeldieren tentoonstelden. Alle passanten werden uitgenodigd om de dierentuin te bezoeken. Tegen betaling met denkbeeldig geld. Ook verkochten we boeketten van onkruid aan passanten. En dat mijn moeder dan bekertjes ranja kwam brengen.
lees verderDe klok vooruit zetten
Konden we de klok maar vooruit zetten. Niet een uur, dit weekend, maar een maand, twee maanden, een half jaar, een jaar.
En dat er dan weer genoeg ruimte in de ziekenhuizen is
Dat er geen wachttijden meer zijn voor de niet-acute operaties
Dat de kinderen weer naar school kunnen en buiten kunnen spelen
lees verderAvonturen in het magische bos
“We gaan naar buiten, met Pippa naar het bos, naar het magisch bos. Maar we gaan op een geheime missie, Zonne! Als je iemand ziet, ook al is het in de verte, wil je me dan waarschuwen? Met een geheim teken of een dierengeluid? Want niemand mag ons zien, niemand mag ons tegenkomen. Anderhalve tot twee meter is voor niet-hoestende mensen, wij willen helemaal niemand tegenkomen vandaag, oké?”
Uit de comfortzone
Het zijn roerige en surrealistische tijden, tijden waarin we met zijn allen uit onze comfortzone stappen en ons leven anders inrichten. Op last van de regering. Surrealistisch indeed.
Uit je comfortzone getrokken worden is spannend. Het zet je in de overlevingsmode en zorgt er bij sommige mensen voor dat de zolder ineens vol staat met pakken wc-papier. Je kunt ze maar in huis hebben. Dus.
Veel mensen omarmen hun goudvisleven en raken van slag wanneer zij hun vaste rondje niet meer kunnen zwemmen. Ik begrijp dat best…
Lees verderMeten is weten: een rapportcijfer per dag
Hoewel je natuurlijk kan overdrijven, zit er wat mij betreft een flinke waarheid in de uitspraak “meten is weten”. Daarom houd ik bijvoorbeeld al sinds 2014 mijn uitgaven bij. Dan wéét je waar het blijft.
Op mijn werk hield ik altijd urenstatussen bij. Ik begon daarmee als werknemer omdat het bij mijn toenmalige werkgever gebruikelijk was. Eigenlijk wist ik niet beter, dus ook toen ik mijn eigen bedrijf oprichtte hield ik gedurende de dag bij waar ik mee bezig was. Zo wist ik wat veel tijd en minder tijd kostte en kon ik daar mijn toekomstige werkzaamheden beter op begroten.
lees verderFak braaf.
Jarenlang had ik niet echt een plan of zo. En ook geen doel. Ik was wel ambitieus hoor, maar daar zat niet persé een doel achter. Die ambitie heeft meer te maken met dat ik niet het type persoon ben dat iets “een beetje” doet. Ik ben meer van het springen met mijn ogen dicht en dan maar kijken of ik blijf drijven. En omdat ik het al vaak geoefend heb kan ik behoorlijk goed drijven, sterker nog, als ik dan tóch in dat water lig dan ben ik niet echt zo’n dobbertype. Nope, ik ga dan maar even een vlinderslag oefenen of zo. Of zo ver mogelijk onder water zwemmen. En dat dus tig keer, tot ik het kan.
lees verder2020, start van een nieuw decennium
Er is niet alleen een nieuw jaar maar ook een nieuw decennium aangebroken en dat voelt goed. Niet dat het afgelopen decennium zo afschuwelijk was hoor: integendeel. Ik heb in de afgelopen tien jaar belangrijke levenslessen geleerd. Ik heb geleerd om meer balans te vinden tussen werk en privé. Ik heb ook (eindelijk) geleerd hoe ik richting aan mijn leven kan geven, hoe ik aan het roer van mijn eigen leven kan staan. Dat heeft me veel gebracht: een dochter; werk dat bij me past en dat me gelukkig maakt; prachtige momenten; mooie avonturen en een solide financiële basis.
Nu is het 2020 en mijn leven heeft er eigenlijk nog nooit zo mooi uitgezien. Dat is iets om heel dankbaar voor te zijn!
Doorgaan met het lezen van “2020, start van een nieuw decennium”En nog wat Berlijn….
Wat er van mijn voornemens en doelen terecht kwam in 2019.
Het is de laatste dag van het jaar en wij zijn in Berlijn. Het is fijn om er weer even helemaal uit te zijn. Ik vind dat we het verdiend hebben. Ik heb de afgelopen maanden hard gewerkt. Of best hard, dan. Voor een lid van de deeltijdprinsessenclub dan….
Doorgaan met het lezen van “Wat er van mijn voornemens en doelen terecht kwam in 2019.”Over de muur….
Berlin
Ik ben goed genoeg
Ik ben een type mens dat zichzelf behoorlijk veel doelen kan opleggen in verschillende deelgebieden van mijn leven. Soms zoek ik naar duurzame verdiepingen of verbeteringen van mijn leven; zo legde ik in de afgelopen weken mijn lat wat hoger qua eco-keuzes, en vervolmaakte ik mijn geweldige huishoudschema. En dan wilde ik ook nog geen goudvisleven dus kwam er een cursus en beleefden we avonturen.
Verder lezenDeeltijddecadentie
In de Volkskrant stond laatst een column over deeltijddecadentie. Er werd in de column behoorlijk met een vingertje gewezen naar Nederlandse vrouwen, die een “egoïstische keuze maken om parttime te werken en economisch gecompenseerd worden door de fulltime werkende mannen”.
U kunt wel raden wie zich heeft laten verleiden om daarop te reageren….
Doorgaan met het lezen van “Deeltijddecadentie”Project bevrijd-de-goudvis; een weekoverzicht.
Een tijdje geleden schreef ik hier en hier over zin geven aan je leven. Over passievol leven en de juiste prioriteiten stellen in je leven. Over een betekenisvol leven leven, over een leven dat past bij wat ik werkelijk belangrijk vind.
Ik schreef toen:
Doorgaan met het lezen van “Project bevrijd-de-goudvis; een weekoverzicht.”Ook als je zo’n beetje meedrijft op de golven van het leven raak je weleens op het verkeerde strand verzeild. Waar het dan ook wel oké toeven is, trouwens. Zo goed dat je misschien vergeet dat je ergens naar op weg was. En dat is prima, voor een tijdje. Maar dat moet je dan wel een keertje beseffen, dat je ergens naar op weg was en nu blijft hangen. Ergens in blijven hangen is óók een keuze namelijk en die maak ik liever bewust dan dat het me overkomt en dat ik dan later spijt heb.
Een side hustle voor de lol, niet voor het geld
Voorleesmoeder
Eén van de allerbelangrijkste doelen in mijn leven is “mooie herinneringen maken”. Persoonlijk denk ik dat dat echt het belangrijkste in eenieders leven zou moeten zijn. Ik zoek dat niet persé in allerlei extreme ervaringen (maar soms wel). Ik zoek dat juist ook in de kleinere dingen. De trouwe lezers kunnen zich misschien nog wel herinneren dat ik weleens wat schreef over paddenstoelen zoeken, wafels bakken op zaterdag en de dwaaltochten door het bos die ik – al dan niet met dochter en al dan niet op zoek naar een geocache – regelmatig onderneem.
Doorgaan met het lezen van “Voorleesmoeder”Het leven is te kort om op kantoor te zitten
In tegenstelling tot veel mensen die financiële onafhankelijk nastreven door passief inkomen op te bouwen, heb ik er – financieel gezien – jarenlang op los geleefd. Of ik het nu had of niet: ik gaf geld uit aan de dingen die ik belangrijk vond. Ik stond dus chronisch rood en had een oplopende studieschuld maar ik sliep ’s nachts op twee oren tegelijkertijd: ik ben niet in de wieg gelegd om me erg veel zorgen te maken in het leven.
Doorgaan met het lezen van “Het leven is te kort om op kantoor te zitten”