Toen het speelafspraakje op het laatste moment afgezegd werd was dat niet erg. Wij gingen samen leuke dingen doen. Gewoon thuis en in de tuin.
Lees verderSamen kleuren
10
Categorie archief: poes
Minoes
Eén van de allereerste prioriteiten die op mijn lijstje stonden voor na de vakantie was een poes. Omdat een leven zonder poezen wat mij betreft niet compleet is, ook al is er een Pippa die óók gewoon heel erg gezellig is.
Lees verderDe liefste poes van de wereld
Ik groeide op met katten en van allemaal heb ik veel gehouden. Als kind was daar die geweldige kater die toeliet dat we hem poppenkleren aan deden en zich liet vervoeren in de poppenwagen. En toen ik student was was daar die lieve kater die zich in een mandje aan een touw van de derde verdieping naar beneden liet transporteren en vice versa: poezen horen buiten, immers.
Toen Zonne geboren werd waren er twee poezen in ons huis.
Achilles, de stoere, sjaggerijnige jeweetwelkater
Die éne kat waarvan de asielmedewerkers ooit zeiden dat hij niet bemiddelbaar was. Een volwassen kat met een onbekend verleden, van onbekende leeftijd. Die ongedurig en luid miauwend langs de tralies van zijn asielverblijf liep en me doordringend en boos aankeek. Een kat met gekke tics, waaronder het dwangmatig likken van zijn achterpoten; gedrag wat hem zijn naam “Achilles” opleverde: stoer en sterk, met een zwakke plek…
Dat was de kat die het moest worden. Waarvan ik dacht dat hij misschien nooit zou aarden bij mensen in een huis, maar stel dát hij ervandoor zou gaan, dan zou hij het misschien alsnog beter hebben dan in het asiel.
Les in minimalisme: een klein huisje in de praktijk
Toen ik in in juli vooruit keek naar onze periode in het boshuisje en mijmerde over consuminderen, bedacht ik dat ik deze periode mooi zou kunnen gebruiken om te oefenen in minimalisme.
Ik zei toen:
Ik kan best minimalistisch leven. In de Sunnybus bijvoorbeeld. Daar lopen de voorwerpen niet vanzelf terug naar de plek waar ze niet horen.
En wie weet gaat dat ook wel lukken in ons vakantiehuisje, waar we over 50 nachtjes slapen in trekken. Dat schattige minihuisje in het bos, waar een tafeltje staat waar nét twee borden en een schaal op passen. Met amper kasten.
Dus ik ga die tijd maar eens lekker gebruiken om te oefenen in minimalisme.
Vorige week schreef ik over waarom voor mij een capsule wardrobe niet werkt. Kort gezegd ben ik te eigenwijs om me aan te passen aan theoretische regels in aantallen kledingstukken, doe ik niet vaak genoeg de was, en heb ik voor verschillende activiteiten verschillende outfits die daarbij passen, zoals met de hond het bos in, een zakelijke meeting en rotsklimmen.
Vandaag wonen we vijf weken in ons kleine boshuisje. Een goed moment om eens te bedenken of dat nou echt zo fijn is.
Zonnige zondag
Jan Huigen
Een beetje lacherig word ik ervan…. want vandaag is het geld van de overwaarde van mijn huis aan mij overgemaakt door de notaris. Ik wist precies hoeveel het zou zijn. Maar als het dan op je bankrekening staat dan kijk je toch nog even een keertje extra.
Een heel bedrag. Met een hoepeltje erom en dan nog een beetje erbij….
Een kwart daarvan heb ik meteen naar mijn BV gestort. Niet mijn geld, immers, maar van de BV. En morgen gaat nog een keer een kwart terug en de dag erna wéér. Iets met maximaal over te maken bedragen…. maar vervolgens is ook de hypotheekschuld aan de BV terugbetaald, dat moet van mijn accountant. En dan houd ik lekker toch nog geld over voor die kleine verbouwinkjes die ik graag wil laten uitvoeren….
Geluk
Een rustigaandagje
Vorige week was een hectische week voor mij maar zeker ook voor Zonne: weer naar school; nieuwe juffen, zelf naar school fietsen in plaats van achterop – en dat vindt ze nog heel spannend – , twee zwemlessen, twee dagen BSO en twee speelafspraakjes. We hebben elkaar dus niet zo veel gezien, in ieder geval veel minder dan normaal en bizar veel minder dan in de vakantie.
Dat kon ook niet. Ik had het druk met nieuwe en bestaande opdrachten en moest ook nog even een huis inpakken en spullen weg gooien. Ook op zaterdag, want toen kreeg ik hulp en reden we tweemaal met een volle aanhanger (en dat was geen kleintje) via de kringloop naar de milieustraat, terwijl Zonne een oppas had in ons boshuisje.
Meestal gaan we op zondagochtend sporten. Maar niet deze zondag. Het was gisteren een rustigaandag.
Een puppie zindelijk maken deel 2
Pippa is nu twee en een halve week bij ons. Voor mij is het de eerste keer in mijn leven dat ik hondeneigenaar ben, en ondanks gezond verstand, enige ervaring met opvoeden van andere dieren en een lief meisje én internet, was het toch echt wel even zoeken naar een nieuwe regelmaat in ons huis.
Ik kende het hondje immers niet en zij kende mij ook niet. Maar het is een heel leergierig hondje dat graag voor mij aan de slag gaat, en bovendien zit er “van nature” behoorlijk wat fijn instinct in, waardoor het opvoeden heel snel gaat. Ze leerde bijvoorbeeld binnen een uurtje pootjes geven. En vanaf de eerste wandeling liep ze vlot en attent aan de lijn, bovendien bleef ze ook al meteen bij me in de buurt – tot struikelen aan toe – als ze “los liep”.
Poep en plas
Er is veel te vinden op internet over zindelijkheidstraining voor pups. Verhalen over dat ze pas zindelijk zijn als ze één jaar oud zijn en verhalen over hondjes die met 8 weken al zindelijk zijn, wisselen elkaar af. Zo ook de methode om ze zindelijk te krijgen: wel of juist niet met kranten en allerlei tijdschema’s waarmee je met ze buiten gaat. Iedereen adviseert iedereen, gevraagd of ongevraagd.
Toch lijkt de praktijk weerbarstig. Maar eigenlijk weet je dat al, als je ziet hoe veel besproken het onderwerp is op allerlei fora en advies-websites… Lees verder
En dan nu…..?
….. terug naar het dagelijks leven…!
We zijn weer thuis en troffen een luid spinnend poezenbeest aan dat gisteren de hele avond niet bij me weg te slaan was. Vandaag ook niet, trouwens.
