Een verhaal over met vallen en opstaan groeien naar balans, geluk en vrijheid.
Tegen de verwachting in werd mij door vier verschillende opdrachtgevers een nieuwe klus in het vooruitzicht gesteld, allevier nog voor dit jaar. Twee daarvan zullen zeker uitmonden in een opdracht, de andere twee zijn kansrijk. Dat had ik dus niet verwacht, want corona en dan schuiven de budgetten. Onverwachts heb ik dus financieel mooie vooruitzichten, zeker als je bedenkt dat ik gewoon eigenlijk al genoeg geld verdiend heb dit jaar.
Dit is het derde blogartikel van een serie van drie.
Eerst schreef ik een artikeltje over wat mijn maandelijkse uitgaven zijn.
Vervolgens gaf ik een inkijk in mijn inkomsten van de afgelopen jaren.
En dan nu een artikel over mijn vermogen.
Mijn vermogen is verdeeld in vermogen van de BV, bestemd voor mijn oudedag, het vermogen van mijn bedrijf (eenmanszaak) en mijn persoonlijke vermogen. Fiscaal gezien zijn die laatst twee overigens officieel hetzelfde maar ik houd zakelijk en persoonlijk behoorlijk strikt gescheiden.
Bezittingen zoals inboedel of mijn auto tel ik niet mee in het bepalen van mijn vermogen. Natuurlijk heb ik wel wat zaken van waarde in mijn huis, maar als je bij mij inbreekt, dan word je niet rijk. Gemakshalve rond ik de inhoud van mijn huis dus maar even af naar nul…
Nou.. rappapaaa… komt ‘ie…:
Klik hier voor het overzichtje en de rest van dit artikel
Het is de laatste dag van het jaar en wij zijn in Berlijn. Het is fijn om er weer even helemaal uit te zijn. Ik vind dat we het verdiend hebben. Ik heb de afgelopen maanden hard gewerkt. Of best hard, dan. Voor een lid van de deeltijdprinsessenclub dan….
Doorgaan met het lezen van “Wat er van mijn voornemens en doelen terecht kwam in 2019.”
Het ministerie waarvoor ik een opdracht uitvoer heeft haar eerste deelbetaling gedaan. Ik heb er hard voor gewerkt en ik word er goed voor betaald. Met deze betaling heb ik mijn belangrijkste en moeilijkste financiële doel van dit jaar gehaald: een buffer goed voor 8 maanden uitgaven.
Het is voor het eerst dat ik een inkomstenbuffer heb waar ik langer dan een maand of twee op kan terugvallen en die binnen afzienbare tijd nog in stand blijft ook.
Doorgaan met het lezen van “De wind mee”
Laatst schreef ik dat schrijven over geld best saai wordt wanneer je al langer bezig bent met de reis naar een financiële onafhankelijkheid. Op een gegeven moment heb je alles ontdekt. Dan wordt het vervolgens een kwestie van volhouden en geduld.
Toch heb ik laatst wat mijlpalen behaald die ik graag met je wil delen.
Doorgaan met het lezen van “Financiële mijlpalen, een update”
Dit jaar heb ik verstandige financiële doelen gesteld: er wordt niet belegd of afgelost totdat ik een fatsoenlijke inkomstenbuffer opgebouwd heb.
Mijn excuses voor het saaie begin van deze blog, geloof me: het wordt snel beter. Echt.
Eigenlijk had ik dat al een jaar of 17 geleden moeten doen, in het jaar voordat ik besloot om voor mezelf te beginnen. Maar 17 jaar geleden nam ik in een boze bui om goede redenen ontslag en ging in een tent wonen in de Franse Alpen en later in Trentino, Italië, waar ik voor een appel en een ei klimles gaf in de rotsen en eens in de twee weken mijn kleren met de hand waste in een gletsjersbeekje.
Dat was ook leuk.
Doorgaan met het lezen van “Een stappenplan voor Financiële Onafhankelijkheid: Verf je haren blauw!”
Sinds 2014 werk ik met jaarbegrotingen. In eerste instantie gebruikte ik zo’n begroting om budgetten vast te stellen. Inmiddels heb ik die niet meer nodig om mijn uitgaven in toom te houden: nu vind ik twee paar schoenen een uitspatting terwijl ik zes jaar geleden zonder te knipperen twee grote dozen vol kleding inclusief meer dan twee paar schoenen kocht via internet.
Het valt me de laatste tijd vaker op: mensen die steeds weer nieuwe doelen stellen in hun streven naar FIRE (financial independent Retire Early) of HOT (FIRE-light, waarbij je genoeg passief inkomen heb om alleen leuk werk te doen voor een goed inkomen).
Ik doe dat zelf ook.
Vijf jaar geleden leefde ik nog op een absolute nullijn. Dat was de tijd dat ik nog personeel had – maar niet lang meer – en dus hoge vaste zakelijke lasten. Ik huurde een (veel te) groot kantoor voor een schrikbarend hoog bedrag. Ik moest iedere maand veel salarissen betalen. Ook betaalde ik de hoofdprijs voor digitale werkplekken en serverruimte en alle andere sh#t die erbij komt wanneer je met bedrijfsgeheime gegevens werkt in een team.
Regelmatig kwam het voor dat ik privégeld moest terugstorten naar “de zaak” om de salarissen te betalen en dat ik zelf maar een maandje geen salaris kreeg. Tja… dat waren nog eens tijden….
Doorgaan met het lezen van “Leefstijlinflatie, maar dan voor FIRE-adepten….”
Ik heb jaarlijks recht op €7.280 zelfstandigenaftrek. Dat bedrag wordt dus van mijn winst af gehaald, waarna over de rest inkomstenbelasting geheven wordt. De maximale zelfstandigenaftrek staat vast en wordt al een tijdje niet meer gecorrigeerd op inflatie. Er is best veel kritiek op deze aftrek omdat zelfstandigen door deze aftrek goedkoper kunnen zijn dan mensen in loondienst. Zeker een jaar of tien geleden gingen veel mensen als schijnzelfstandige werken: zij lieten zich inhuren door één opdrachtgever, soms zelfs hun oud-werkgever. Deze had dan lagere kosten terwijl de oud-werknemer meer inkomen overhield. Doorgaan met het lezen van “Fiscaal voordeel of zekerheden: wat heb je liever?”
Veel mensen die zich bezig houden met financiële onafhankelijkheid – waarbij je zelf kapitaal opbouwt om vervolgens terwijl je minder of niet meer werkt, van dit kapitaal te leven – komen regelmatig met toekomstscenario’s langs.
Bijvoorbeeld: sommigen voorspellen dat we aan de vooravond van een economische crisis staan. En dat doen ze al een jaar dus dat is best een lange vooravond, vind ik… Maar goed. Op een dag gaat het weer bergafwaarts met de economie en dan hebben ze voor eeuwig de status “goeroe”.
Of: mensen zijn druk met berekenen van percentages en indexaties, met macro’s in “spreadsheets” en halen daar zekerheden voor de toekomst uit.
Dat moet je hobby maar zijn, ik ga liever wandelen…..
Heb jij het ook gemerkt? Het is alweer juli….
Dat betekent dat de tweede helft van het jaar alweer begonnen is. Tijd om eens te kijken naar mijn uitgaven.
Toen ik in 2014 begon om mijn uitgaven in kaart te brengen, maakte ik maandelijks, zelfs wekelijks de balans op. Dat was een goede periode om te leren goed met geld om te gaan. Ik heb enorm kunnen besparen op àl mijn uitgaven. Ik stopte met onzinnig shoppen van kleding en leuke hebbedingetjes voor in huis, bijvoorbeeld. Ik ging meer letten op een “prijs per kilo” en leerde onderscheid te maken tussen noodzakelijke boodschappen, zoals wc papier, luxe boodschappen, zoals Heel Luxe wc papier en extraatjes, zoals chocola. Ik ging minder vlees eten, kocht minder wegwerpartikelen, liet geen maaltijden meer bezorgen en stopte met het eten van kant-en-klaar maaltijden. Ik stopte met boeken kopen en werd lid van de bieb.
Ook ging ik eens grondig door al die automatische afschrijvingen. Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat ik blijkbaar al heel lang twéé mobiele-telefoonabonnementen had: eentje slapend. Ik zegde deze op en vroeg al het teveel betaalde geld terug – en kreeg dat ook terug gestort.
Doorgaan met het lezen van “Hoe gaat het eigenlijk met mijn uitgaven?”
Er zijn best veel bloggers die schrijven over HOT (Happy, Opportunity rich and Time rich): investeren in een toekomst waarin er grotere financiële vrijheden zijn, waardoor je minder afhankelijk bent van een baan en meer tijd hebt voor genieten van je leven.
Laatst schreef ik daar al over: ik ben al aardig HOT en word alleen maar HOTTER.
Eén van de bloggers die ik al een paar jaar volg in haar streven naar HOT, is Adine van LLMM. Vaste lezers van dit blog volgen haar vast ook wel: het is een klein kringetje. Een paar weken geleden las ik een blogartikel van haar, waarin ze vertelde hoe ze geïnspireerd was geraakt om óók op een andere manier haar vrije leven te verlengen, namelijk door te investeren in je gezondheid.
Een gesprek met mijn financieel adviseur over de nieuw af te sluiten hypotheek. Dat was een fijn gesprek, want wat héb ik veel geleerd in de afgelopen tien jaar, over hypotheken…!
Deze keer maakte ik de keuzes en de adviseur dacht met me mee, vergeleek aanbieders en zette de verschillen tussen de opties voor mij op een rijtje.
Hier zijn we op uitgekomen:
Doorgaan met het lezen van “Beslagen ten ijs voor de nieuwe hypotheek”
Er zijn in Nederland best veel mensen die passief inkomen* opbouwen. Een aantal daarvan blogt er ook regelmatig over.
Laatst schreef Lonneke er al over: over het verschil tussen FIRE en HOT.
Er zijn twee soorten doelen die je kunt nastreven bij de opbouw van passief inkomen: FIRE (Financial Independent Retire Early): mensen die hard werken en sober leven om passief inkomen op te bouwen, zodat ze eerder met pensioen kunnen gaan. Een mildere variant daarvan is HOT: Happy, Opportunity rich en Time rich.
Mensen die FIRE nastreven willen in een zo kort mogelijk tijd zo veel mogelijk passief inkomen opbouwen. Ze doen dit zo snel mogelijk zodat ze vervolgens nooit meer moeten werken.
Mensen die HOT nastreven, zoeken naar een balans tussen werken en investeren voor later en ook nu al kwaliteit van leven ervaren. Om die reden is “met vallen en opstaan balans vinden tussen later en nu” ook de subtitel van mijn blog. Doorgaan met het lezen van “Ik ben al HOT en word alleen maar HOTTER!”
Voortgang:
Nog 77 nachtje slapen tot de overdracht van het oude huis, dan nog twee maandjes wachten op het nieuwe huis.
Doorgaan met het lezen van “Dromen over een nieuw huis… ’t komt stééds dichterbij!”
… tja… wat moet je dan….?
Je kunt gewoon lekker in een hangmatje gaan genieten, natuurlijk.
Maar misschien moet je daarnaast ook wel gaan nadenken over moeilijke en/of enge dingen. B.E.L.E.G.G.E.N. bijvoorbeeld.
In die zin snap ik best dat er nog veel bloggers zijn die over hun aflosperikelen blijven schrijven. Je wordt er namelijk blij van, van dat aflossen. Je vaste lasten dalen voor altijd en je schuld wordt kleiner. En dat blije gevoel is een stuk leuker dan je in iets verdiepen in wat nieuw is en onzeker bovendien.
Het begin is misschien enigszins hetzelfde:
… intussen gaat het leven tussen alle huizenverkoopperikelen gewoon verder…. en één van de dingen die ik al jaren en jarenlang uitgesteld heb, is het regelen van een soort van inkomen in geval van langdurige ziekte of arbeidsongeschiktheid. Terwijl ik dus probeerde me niet druk te maken over het worst case scenario wat betreft de huizenverkoop, namelijk nul biedingen volgende week, ging ik me daar maar eens in verdiepen vandaag.
En in zakelijk netwerken. Maar daar kan ik geen gezellig blogje over bij elkaar typen.
Dus even terug naar die arbeidsongeschiktheid.
Sinds oktober – toen ik in een lege pijplijn tuurde en geen nieuwe opdrachten mijn kant op zag komen – heb ik nauwelijks aandacht besteed aan mijn financiële meerjarenplan. Ik ga echt niet extra hypotheek aflossen wanneer er geen geld binnenkomt, natuurlijk…!
Aan het eind van vorig jaar stelde ik dan ook een voor mij nieuw doel: aflossen werd plan C. Plan B was beleggen. Maar plan A was: mijn huis verkopen en een nieuw (goedkoper) huis terugkopen. Met – dus – een veel lagere rente. En bovendien ook nog eens een lagere bedrag lenen gezien het verschil in verkoop- en aankoopprijs… Nou was het financiële aspect geen reden om te verhuizen. Maar dat financiële voordeel is groot en dat is fijn.
Doorgaan met het lezen van “Wat was ook al weer mijn financieel plan van dit jaar?”
Dus ja: mijn leidingen zijn kapot gevroren. Onder de grond. En ook de radiator in de tuinkamer. Maar ik heb er niet direct – nu – veel kosten aan. De verbinding “naar buiten en naar achter” is afgesloten en dat was zó gepiept. Het is een korte termijn oplossing maar vooralsnog is ons huis weer heerlijk comfortabel. In overleg met mijn toekomstige makelaar ga ik beslissen wat we verder met die leidingen gaan doen.
Het bezoek van Murphy op maandag kostte me veel tijd en energie. Maar inmiddels is het woensdag en die dag is voorgoed voorbij. Het leven gaat door.
Er is nog meer goed nieuws.
Voor het eerst sinds november heb ik een nieuwe opdracht. Eindelijk. Het is een kleine opdracht, niet voldoende om een maand inkomen uit te halen. Maar…
Alle beetjes helpen….
Een maand of twee leerde ik de regel van 72 kennen. Blijkbaar krijg je deze regel als ezelsbruggetje op de middelbare school. Ik heb het als puber echter voor elkaar gekregen om géén economievakken te volgen, dus wat dit soort regeltjes betreft, ben ik een absolute nitwit….
Maar goed. Nu ken ik hem wel. En hij is leuk. Kijk maar:
