Laatst schreef ik dat schrijven over geld best saai wordt wanneer je al langer bezig bent met de reis naar een financiële onafhankelijkheid. Op een gegeven moment heb je alles ontdekt. Dan wordt het vervolgens een kwestie van volhouden en geduld.
Toch heb ik laatst wat mijlpalen behaald die ik graag met je wil delen.
Lees verder
Dit jaar heb ik verstandige financiële doelen gesteld: er wordt niet belegd of afgelost totdat ik een fatsoenlijke inkomstenbuffer opgebouwd heb.
Mijn excuses voor het saaie begin van deze blog, geloof me: het wordt snel beter. Echt.
Eigenlijk had ik dat al een jaar of 17 geleden moeten doen, in het jaar voordat ik besloot om voor mezelf te beginnen. Maar 17 jaar geleden nam ik in een boze bui om goede redenen ontslag en ging in een tent wonen in de Franse Alpen en later in Trentino, Italië, waar ik voor een appel en een ei klimles gaf in de rotsen en eens in de twee weken mijn kleren met de hand waste in een gletsjersbeekje.
Dat was ook leuk.
.. het staat in de kaarten geschreven….
Sinds 2014 werk ik met jaarbegrotingen. In eerste instantie gebruikte ik zo’n begroting om budgetten vast te stellen. Inmiddels heb ik die niet meer nodig om mijn uitgaven in toom te houden: nu vind ik twee paar schoenen een uitspatting terwijl ik zes jaar geleden zonder te knipperen twee grote dozen vol kleding inclusief meer dan twee paar schoenen kocht via internet.
Het valt me de laatste tijd vaker op: mensen die steeds weer nieuwe doelen stellen in hun streven naar FIRE (financial independent Retire Early) of HOT (FIRE-light, waarbij je genoeg passief inkomen heb om alleen leuk werk te doen voor een goed inkomen).
Ik doe dat zelf ook.
Vijf jaar geleden leefde ik nog op een absolute nullijn. Dat was de tijd dat ik nog personeel had – maar niet lang meer – en dus hoge vaste zakelijke lasten. Ik huurde een (veel te) groot kantoor voor een schrikbarend hoog bedrag. Ik moest iedere maand veel salarissen betalen. Ook betaalde ik de hoofdprijs voor digitale werkplekken en serverruimte en alle andere sh#t die erbij komt wanneer je met bedrijfsgeheime gegevens werkt in een team.
Regelmatig kwam het voor dat ik privégeld moest terugstorten naar “de zaak” om de salarissen te betalen en dat ik zelf maar een maandje geen salaris kreeg. Tja… dat waren nog eens tijden….
Ik heb jaarlijks recht op €7.280 zelfstandigenaftrek. Dat bedrag wordt dus van mijn winst af gehaald, waarna over de rest inkomstenbelasting geheven wordt. De maximale zelfstandigenaftrek staat vast en wordt al een tijdje niet meer gecorrigeerd op inflatie. Er is best veel kritiek op deze aftrek omdat zelfstandigen door deze aftrek goedkoper kunnen zijn dan mensen in loondienst. Zeker een jaar of tien geleden gingen veel mensen als schijnzelfstandige werken: zij lieten zich inhuren door één opdrachtgever, soms zelfs hun oud-werkgever. Deze had dan lagere kosten terwijl de oud-werknemer meer inkomen overhield. Lees verder
Veel mensen die zich bezig houden met financiële onafhankelijkheid – waarbij je zelf kapitaal opbouwt om vervolgens terwijl je minder of niet meer werkt, van dit kapitaal te leven – komen regelmatig met toekomstscenario’s langs.
Bijvoorbeeld: sommigen voorspellen dat we aan de vooravond van een economische crisis staan. En dat doen ze al een jaar dus dat is best een lange vooravond, vind ik… Maar goed. Op een dag gaat het weer bergafwaarts met de economie en dan hebben ze voor eeuwig de status “goeroe”.
Of: mensen zijn druk met berekenen van percentages en indexaties, met macro’s in “spreadsheets” en halen daar zekerheden voor de toekomst uit.
Dat moet je hobby maar zijn, ik ga liever wandelen…..
Heb jij het ook gemerkt? Het is alweer juli….
Dat betekent dat de tweede helft van het jaar alweer begonnen is. Tijd om eens te kijken naar mijn uitgaven.
Toen ik in 2014 begon om mijn uitgaven in kaart te brengen, maakte ik maandelijks, zelfs wekelijks de balans op. Dat was een goede periode om te leren goed met geld om te gaan. Ik heb enorm kunnen besparen op àl mijn uitgaven. Ik stopte met onzinnig shoppen van kleding en leuke hebbedingetjes voor in huis, bijvoorbeeld. Ik ging meer letten op een “prijs per kilo” en leerde onderscheid te maken tussen noodzakelijke boodschappen, zoals wc papier, luxe boodschappen, zoals Heel Luxe wc papier en extraatjes, zoals chocola. Ik ging minder vlees eten, kocht minder wegwerpartikelen, liet geen maaltijden meer bezorgen en stopte met het eten van kant-en-klaar maaltijden. Ik stopte met boeken kopen en werd lid van de bieb.
Ook ging ik eens grondig door al die automatische afschrijvingen. Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat ik blijkbaar al heel lang twéé mobiele-telefoonabonnementen had: eentje slapend. Ik zegde deze op en vroeg al het teveel betaalde geld terug – en kreeg dat ook terug gestort.
