Een verhaal over met vallen en opstaan groeien naar balans, geluk en vrijheid.
De alleenstaande ouder vakantie van vorig jaar was goed bevallen dis dit jaar doen we dat weer. In dit coronajaar wilde ik echter wel in de buurt blijven, dus het werd de Ardennen. Aan de goede kant van België, dus.
Doorgaan met het lezen van “Op de camping op afstand.”We gingen vier dagen naar de camping: even verandering van omgeving. Rekening houdend met de wensen van Zonne zocht ik een camping met zwembad en iets van entertainment voor de kinderen. Zo zou het voor Zonne wat gemakkelijker zijn om vriendjes te maken, immers.
Op de camping bevonden zich veel stacaravans en ook wat vakantiehuisjes. Veel van die stacaravans waren in eigendom, maar evenveel leken te huur te zijn en er was ook een gedeelte met zo’n 50 kampeerplekken. Daar zouden wij gaan staan.
Nou. Daar gingen we. Drie kwartier met de auto. Pippa ging ook mee.
lees verder
Zonne is een weekje op zomerkamp en ik heb – zoals altijd aan het begin van de zomervakantie – huisarrest. Deze week schrijf ik een rapport en werk ik de administratie bij en niet voor de eerste keer bedenk ik me dat ik dat handiger had kunnen timen: juist die éne week in het jaar dat Zonne “onder de pannen is” had ik immers leuke kindloze activiteiten kunnen plannen.
Lees verder
Wij gaan dit weekend kamperen!
Lees verderVan alle Nederlanders gaat een kwart niet op vakantie. Voor de helft van deze mensen zijn de kosten een reden om niet op vakantie te gaan, uit onderzoek van het Nibud blijkt dan ook dat relatief veel mensen met een ondermodaal inkomen niet op vakantie gaan.
Doorgaan met het lezen van “Geld uitgeven aan vakantie. Omdat het kan.”
Met de reis erbij waren wij bijna drie weken op vakantie. In eerste instantie was ik van plan om – zoals gebruikelijk – door te bloggen tijdens deze vakantie, maar een digitale detox was ook wel erg fijn…
Doorgaan met het lezen van “We zijn thuis”
“En… nog een leuke vader gezien?”
“Zit er nog wat appetijtelijks bij, qua mannen?”
“Heb je al geflirt? Een lekker ding gevonden? Gescoord?”
Dat zijn de berichten die ik “van thuis” ontvangen heb, sinds ik op vakantie ben.
Doorgaan met het lezen van “Een bericht van planeet single parent”
Wij stoppen nooit op zo’n drukke en vaak vuile plek langs de snelweg. We nemen een afslag en vinden dit soort plekjes, meestal bij een cache. Kost 2 minuutjes extra maar wát een verschil…
De foto hierboven maakte ik in de buurt van München, waar wij onze eerste overnachting hadden.
Twee jaar geleden, toen ze vijf was, stelde ik tijdens onze vakantie in Frankrijk dag-zakgeld in voor Zonne. Ze kreeg een euro per dag en het was haar helemaal vrij om te besluiten wat ze met dit geld zou doen.
Meestal kocht ze er een ijsje van. Er waren verschillende ijsjes te koop op de camping, variërend van 60 cent tot twee euro. Het meest begerenswaardig was het zogenaamde “schatkistje”: een blauw plastic bakje in de vorm van een schatkist, met daarin twee smaken ijs en – in het deksel geklemd – een plakplaatje. Om die plaatjes ging het natuurlijk. Zonne is ook dol op verrassingseieren.
Doorgaan met het lezen van “Vakantiezakgeld”
Wat ik van het reizen van de Sunnybus geleerd heb, is dat het gewoon véél relaxter is wanneer je besluit dat je vakantie begint wanneer je de deur van je huis achter je dicht trekt. Met een camperbusje is dat niet zo lastig, maar dit jaar gaan we niet met de Sunnybus. Die gaat morgen op marktplaats, ik hoop haar vóór onze vakantie nog te verkopen.
Doorgaan met het lezen van “Vakantie – voorpret”
Wat gaan we deze zomer doen, qua vakantie, bedacht ik me afgelopen week. Over twee maanden is het namelijk al zover en ik had nog niet echt plannen. Ik heb nooit echt plannen namelijk. Eigenlijk ben ik op een enkele uitzondering na altijd op de bonnefooi op vakantie gegaan. Jarenlang begon die vakantie met een weekje klimtraining geven aan mijn jeugdgroep (dát werd dan wél gepland…) en vervolgens zagen we wel wat we deden. We gingen met eigen vervoer en een klein tentje en zo zijn we bijvoorbeeld weleens bij toeval op Corsica uitgekomen (schitterend eiland, trouwens…).
Doorgaan met het lezen van “De vakantieplannen van dit jaar”
Gewoon een wc waar je op kunt zitten. Met een wc-rol die je niet hoeft mee te brengen.
Op je blote voeten je bed uit en dat je dan niet meteen koude voeten hebt. Of prikkels van de kastanjebolsters onder je voeten omdat de vriendinnetjes van je dochter wéér vergeten zijn hun schoenen uit te trekken voor binnenkomst. Of zand. Of modder.
Dat je een kraan hebt. Die je open kunt doen. En dat daar dan naar keuze warm, koud of kokend water uit komt. Dat je zó kunt drinken.
Doorgaan met het lezen van “Een wc-rol die je niet hoeft mee te brengen”
Echt wel dat toeren veel leuker is dan op een camping hangen. En misschien zelfs wel leuker dan klimmen, soms….
’t Is dat Zonne zo vreselijk gelukkig wordt van met andere kinderen spelen, anders wist ik het wel….
Af en toe een fikse bui. Een koel dagje. We lezen boeken, Zonne en ik. Lekker knus in de Sunnybus. En dat rijmt.
Maar er is ook zon, zo tussendoor. Dus met de regenjassen aan gaan we het bos in. Gisteren klommen wij, vandaag gaan we op avontuur. We maken een prachtige wandeling.
De lucht vochtig nog
Dauw op het gras en natte sokken
Over het platgetrapte gaas springen we
En nemen de hondenuitgang
Door het blauwebloemenveld
We volgen het pad dat naar die onbekende bestemming gaat
En slaan toch maar linksaf
Terug naar huis
Een andere keer misschien dan lopen we wel door
Maar voor vandaag vind ik het nu genoeg
Doorgaan met het lezen van “Een ochtendwandelingetje door het elfenbos”
De scholen zijn dicht, het is vakantieperiode. En voor het eerst sinds afgelopen zomer gaan wij erop uit. Ik heb er zin in! Van het weekend gingen Zonne en Pippa uit logeren naar opa en oma, zodat ik even wat werkdingen kon doen en even vakantie had van de hond uitlaten en boterhammen smeren.
Maandag poetste ik de Sunnybus van binnen en van buiten. Alles wat “standaard” in de bus zit werd er uitgehaald en à la Marie Kondo opgeruimd. Zelfs in een oud volkswagenbusje is dat blijkbaar nodig…. Doorgaan met het lezen van “Autowasweertje”
Veel mensen gebruiken de “enveloppenmethode” of “potjesmethode” om hun geld te beheren. Eén envelop voor de boodschappen, een andere voor kleding, enzovoorts. In een enkel geval heb ik weleens gelezen dat iemand daar ook daadwerkelijk enveloppen voor gebruikt met daarin ook echt cash geld. Maar er zijn ook banken die dit mogelijk maken met aparte rekeningen. Ik neem aan dat de potjesspaarders dat dan op deze manier doen.
Sommige mensen doen dit voor de dagelijkse / wekelijkse uitgaven. Andere mensen hebben alleen potjes met reserveringen. Voor een nieuwe auto, de vakantie, de zorgverzekering, zorgkosten etcetera.
Persoonlijk ben ik daar niet zo van. Ik vind het onoverzichtelijk, waardoor je – denk ik dan – geen idee hebt hoeveel geld je in totaal eigenlijk wel niet op al die rekeningen of in al die potjes hebt zitten. Ik heb er immers voor gekozen om niet te weinig, maar óók niet te veel spaargeld te hebben: bij mij gaat het geld dat ik “over” heb naar beleggingen. Doorgaan met het lezen van “Doelsparen kan best leuk zijn!”
De afgelopen twee weken leefden wij op een camping in de Sunnybus. Gisteren kwamen we weer thuis.
Nu sprak ik zojuist met een vriendin. We wisselden vakantieverhalen uit. Allebei waren we weer blij thuis te zijn: eindelijk weer eens met schone voeten naar bed. Toch wel lekker. En dat je dan toch niet het gevoel hebt echt vies te zijn, op vakantie, zodat je die vieze voeten lekker vies laat zijn….
De vriendin liet weten helemaal tot rust gekomen te zijn. Ze maakte zich minder druk, ook om haar dochter. Allerlei irrelevante moederbezorgdheden waren als sneeuw voor de zon verdwenen. Ze kon er weer tegen.
