Ik heb daar al vaker over geschreven: mijn maandinkomen varieert van 0 tot veel euro. Dat is helemaal afhankelijk van of ik opdrachten heb en wanneer mijn opdrachtgevers besluiten mijn facturen te betalen.
In de afgelopen vijf jaar heb ik vanwege die fluctuerende inkomsten, regelmatig “even” geld geleend van de BV. Netjes terugbetaald, dat ook. Met rente.
Afgelopen weekend werkte ik mijn zakelijk administratie bij. Ik doe dat zo eens in de maand, de éne keer wat enthousiaster dan de andere keer. Door er af en toe een uurtje aan te besteden is het eens per kwartaal gemakkelijker om de administratie helemaal strak te krijgen voor de BTW-aangifte.
Privé houd ik alles perfect bij; zeker eens per week. Maar zakelijk is het een ander verhaal. Ik moet immers overal bewijzen van toevoegen: de factuur én de bankmutatie. En ondanks dat dat een stuk gemakkelijker geworden is sinds mijn boekhoudprogramma de bankmutaties automatisch inlaadt en ik tegenwoordig nog nauwelijks papieren facturen ontvang (alles zit dus in de inbox of zelfs al in het mapje “administratie”), heb ik toch een beetje een hekel aan die zakelijke administratie; het is gedoe. Ik moet immers ook alles boeken onder één van de vele boekhoudcategorieën en ik heb blijkbaar een andere logica dan de mensen die die categorieën bedacht hebben….
Ik heb goed nieuws, lieve kijkbuiskinderen!
De zon gaat in de komende weken niet nóg vroeger onder dan vandaag. En dat is om 16.25 uur. In mijn regio tenminste, de mensen die vinden dat Amsterdam het centrum van Nederland is zien de zon een minuutje later ondergaan.
En dát terwijl het “pas” 9 december is….
Zeven december. De Sint kwam en ging.
Zonne kreeg van die Sint niets van wat er op haar lijstje stond, op de chocoladeletter na dan. Ondanks dat het een bescheiden lijstje was met slechts vier kadootjes, was de lijst wat mij betreft toch té veel geïnspireerd op die reclameblokken van de Sint.
Soms is dit al genoeg:
Vandaag wordt de nieuwe vloer gelegd. Daarmee is de periode van verhuizen en verbouwen afgesloten. Gevoelsmatig dan, vooral. Want in het hokje waar ooit een wc komt is nu alleen een gat in de vloer….
Maar…. op dat kleinste kamertje na is het vanaf morgen wel in iedere ruimte in ons huis min of meer leefbaar en kan ik echt gaan “opbouwen”.
Heerlijk.
Ik ben toe aan de heerlijke saaiheid van het dagelijkse bestaan. Voor zover saai en dagelijks, dan, want wanneer je ZZP-er bent met steeds weer nieuwe opdrachten, is er afwisseling genoeg.
Maar verder… die heerlijke huiselijkheid… even geen grote beslissingen moeten nemen over de hoogte van de plinten… even géén koffie zetten voor klusjesmannen en dat de woonkamer wéér ontruimd moet worden…. ik kijk ernaar uit!
In 2012, voordat ik wist dat aflossen van een aflossingsvrije hypotheek een mogelijkheid was en toen ik ook nog een leuke woekerpolis had, werd er maandelijks zo’n 1.600 euro per maand afgeschreven door De Bank*. De hypotheekkosten. Hopla. Alsof je een emmer leeg gooit.
Ik stond daar overigens niet bij stil. Het was zoals het was. In die tijd betaalde ik óók nog zo’n 800 euro per maand aan de kinderopvang* en werd er iedere maand 196 euro (ja ik weet het nog precies…) geïncasseerd door de IBG omdat ik die studieschuld nog had.
Ik had overigens ook een dubbel abonnement voor de mobiele telefoon, om maar eens iets te noemen. Kort gezegd: er ging iedere maand een sh#tload aan geld uit en ik had geen idee hoeveel dat eigenlijk was en waarin het “op” ging. Blijkbaar verdiende ik genoeg geld om dat te betalen, was toen mijn redenering.
