Een verhaal over met vallen en opstaan groeien naar balans, geluk en vrijheid.
Vandaag stuurde ik de conclusies van een rapport naar mijn tekstschrijfster, ter check en verbetering van de tekst. En toen waren er geen werktaken meer. En morgen ook niet. Behalve dan de BTW-aangifte maar daar doe ik morgen een half uurtje over.
lees meerWeet je wat interessant is? Een app installeren op je laptop of telefoon die bijhoudt wat je op het internet doet. Ik deed dat een week of twee geleden, ik koos voor een extensie op mijn browser, op mijn laptop. Dat is nou namelijk precies waar ik een slag(je) wil maken qua tijdseffectiviteit. Wat ik in mijn “vrije tijd” doe, bijvoorbeeld ’s avonds tijdens televisie kijken, vind ik minder interessant. Dan ben ik immers vrij en dan mag ik het lekker zelf weten. Maar tijdens werktijd liet ik me wel af en toe verleiden, als een soort beloning voor wanneer ik een werktaak af had bijvoorbeeld. Even kijken of iemand had gereageerd op wat er eerder gezegd was in een digitale community en dan bleef ik er vervolgens veel te lang hangen. Dat begon me de keel uit te hangen en die app, die me confronteerde met hoeveel tijd ik er nu actief was, gaf me precies dat duwtje dat ik nodig had om dit gedrag eens flink aan te pakken.
lees meer
Het moge duidelijk zijn dat die marshmellowtest die corona heet, veel van ons geduld vergt. Ik schreef al eerder dat de lege en eenzame dagen ook bij mij zwaar vallen. Het afgelopen jaar is het me lang gelukt om mijn zegeningen te blijven tellen en te hertellen tot ik er zelf niet goed van werd. Toch blijf ik het doen, want het is voor mij gewoon echt belangrijk om die focus te houden. Dus ja daar komen ze weer:
lees verderTijd spenderen aan wat belangrijk is. Minder tijd spenderen aan wat niet belangrijk is.
Focus op het proces, niet op het resultaat.
Doorgaan met het lezen van “Keuzes maken”
De verkiezingen zijn voorbij, nog meer mensen hebben gekozen voor “ikke ikke ikke en de rest kan stikken” en voor mij heeft het wel een paar dagen geduurd om deze teleurstelling in de mensen om me heen los te kunnen laten.
Ik leerde dat mensen die uitspraken over “dobbernegers” doen gezien worden als een volstrekt redelijke politieke keuze. En ik hoop dat de mensen die “genoeg hebben van corona” en daarom kozen voor politieke partijen die het haten van mensen die anders zijn gewoon willen maken, zich ooit zullen realiseren wat ze gedaan hebben. En daarover met zichzelf in gesprek zullen gaan.
Wij leven in een land waarin het volstrekt acceptabel is dat mensen uit ons land vertrekken, bijvoorbeeld naar Noorwegen, Frankrijk of Spanje, om daar hun geluk te beproeven. Maar andersom heersen er andere sentimenten. En dàt terwijl het allang aangetoond is dat delen van de wereld behoorlijk onleefbaar zijn door de klimaatcrisis en bijvoorbeeld doordat grote bedrijven en rijke landen zich schuldig gemaakt hebben en maken aan uitbuiting van andere landen. Daar zijn wij dus mede verantwoordelijk voor.
Ik snap daar niets van, van die dubbele moraal waarin Nederlanders die het in het buitenland proberen lof ontvangen en mensen die het in Nederland willen proberen, geweerd worden en gezien worden als profiteurs. En ik wil dat ook niet begrijpen.
Enough said.
Weet u wat wij dit weekend deden?
Niets.
Helemaal niets. Na een jaarlang volhouden liet ik mijn opvoedprincipe van overdag geen schermen los. We keken naar slechte series op tv. We deden stomme computerspelletjes. We haalden samen de was af en vouwden het op. We gingen een paar keer lang wandelen met Pippa. We bakten poffertjes en aten die op. Ik belde een uur lang met mijn zus.
Tot zover de hoogtepunten van dit weekend.
Volgens de regel van 72 is mijn belegd vermogen bij een gemiddeld rendement van 6%, over 12 jaar verdubbeld. Als die beurs niet instort in de tussentijd, he? En het kan ook langer of korter duren.
Maar goed. Regel van 72, dus 12 jaar. Wanneer ik in de tussentijd geen extra inleg doe.
En bij een verdubbeling van mijn vermogen en wat aflossen van mijn hypotheekschuld, dan zou ik kunnen stoppen met werken.
Maar als ik nu wél blijf inleggen, wat dan?
Dan ben ik al eerder financieel onafhankelijk.
lees meerNog nooit verdiende ik zo veel geld als in het laatste kwartaal van vorig jaar. Tot dit kwartaal dan, want dit kwartaal komt er nog zo’n 70% méér geld binnen dan in het vorige kwartaal.
lees meer
De winter 2020-2021 duurde precies een week. En wat was het mooi, hè, menschen?!
lees meerIk was jarig en kreeg de uitdrukkelijke opdracht om tot vier uur op zolder te blijven. Beneden in de huiskamer werd voor mij een feestje voorbereid. “Ik ga naar het winkelcentrum!!” werd er eerst geroepen. Dat was om een cadeautje te kopen, nam ik aan. Wat nog niet makkelijk is tijdens een lockdown dus ik bereidde me voor op een fles shampoo, een pak wasmiddel en drie bananen.
meerWij hebben nieuwe huisdieren. Een heleboel. De pakketbezorger kwam ze brengen, ingepakt in een zakje. Het huisje had ik zelf kunnen maken maar geen zin, niet voldoende tijd en ook niet iets waar ik veel plezier aan denk te beleven. Dus die bestelde ik er gewoon bij. Van plastic. Gerecycled plastic, dat wel. Hoewel dat natuurlijk niet zo mooi is heb ik inmiddels een beetje afgeleerd om altijd voor het mooie te kiezen, soms is “praktisch” ook wel handig.
Ze wonen nu een kleine week bij ons, gewoon in een hoekje in de huiskamer, en zo te zien hebben ze zich aardig gesetteld. Kijk maar:
Kijk maar
In het afgelopen jaar ben ik druk geweest met het oprichten van een ondervereniging van de nationale sportvereniging. Dat is best ingewikkeld, vooral omdat het nogal politiek gevoelig ligt. Ik zal u niet met verdere details vermoeien.
In dit oprichtingstraject heb ik te maken met de directeur van de werkorganisatie. Deze directeur heeft veel macht: in tegenstelling tot het bestuur, dat bestaat uit vrijwilligers, is deze meneer gewoon fulltime aan het werk. Hij houdt alle touwtjes strak in handen en heeft een managementstijl die zich maar op één manier laat omschrijven: het is een micromanager.
leeS meer
Ik ben er ziek van, van alle negativiteit overal. Het wantrouwen. De boosheid. De verongelijktheid. Ik ga geen voorbeelden noemen, u weet wat ik bedoel. Ik word er verdrietig van en soms ook boos. En vooral voel ik me machteloos.
Daarom bedacht ik dat het tijd wordt om de zon te laten schijnen. Gewoon een beetje zonnestralen in de wereld brengen. Door een goede daad te doen. Eens een complimentje te maken, te glimlachen. Een kaartje aan iemand te sturen.
lees verder
Ik was me toch boos, laatst. Héél boos. En waar ik soms dan gewoon meteen achter de laptop kruip om een stukje te tikken op dit blog, besloot ik nu om het niet te doen.
Ik was gewoon te boos.
Inmiddels is die boosheid wel wat gezakt en vandaar dat ik het toch met u wil delen. Komt ‘ie.
meer
Vandaag was zo’n dag dat ik tevoren dacht dat het relaxed zou worden maar dat werd het niet. Niet dat ik veel stress had hoor. Ik ben niet zo stressgevoelig. Of niet zo stressgevoelig meer…. dat is bij mij met de leeftijd gekomen dus jonge menschen er is nog hoop.
meer
We begonnen het nieuwe jaar na een oudejaarsavond vol nostalgie: kaasfondue, zelfgebakken oliebollen, de laatste van Youp, bubbels en sterretjes. We gingen zelfs naar buiten om de buren een goed jaar toe te wensen. Alle oud-en-nieuw tradities van vroeger kwamen voorbij. En er was (veel te veel) hier en daar vuurwerk om ons heen.
meerIk loop nou al wel een hele tijd flink te doen, positief te denken, vooral mijn “blessings” te “counten”, maar toen ik er zojuist even stil van was en wat moest wegslikken bij het nieuwsberichtje dat waarschijnlijk al in april de eerste “gewone mensen” een vaccinatie kunnen ontvangen, en toen die vriendin me liet weten dat zij en haar gezin een negatieve testuitslag hadden en het met haar moeder, die wél positief testte, naar omstandigheden best goed gaat, wist ik het.
Lees verderEén van de leukere aspecten aan beleggen vind ik de dividend uitbetalingen. In mijn keuze van aandelen houd ik daar dan ook wel een beetje rekening mee, naast het spreiden en de aankoopkosten. En daarnaast gebruik ik ook (vooral) mijn boerenverstand. Vanmorgen werkte ik mijn dividend-overzichtje bij. Kijk je mee?
meer
Hoera, een nieuw jaar begint! Een jaar dat waarschijnlijk in de eerste maanden niet zo veel anders zal zijn dan in 2020. Als we een beetje geluk hebben dan mag vanaf september de rem eraf, dus ik kijk nu al uit naar een mooie reis in de kerstvakantie. Onder voorbehoud hè? Dat wel.
In tegenstelling tot wat soms wel het gros van de mensheid lijkt te zijn, kijk ik helemaal niet terug op zo’n slecht jaar. 2013, dát was pas een slecht jaar voor mij. En 2007, nóg zo’n toppertje. Ook 1999 was voor mij geen feestje en de periode rond 1991… toen was het ook niet mis.
MEER
