Het huisje in het bos

Geplaatst op 21 juni 2018 door

Als alles doorgaat (nee het is nog stééds niet helemaal goed geregeld, dankzij de pipo makelaar die blijft kleunen) ga ik begin september mijn huis opleveren. De sleutel van ons nieuwe huis, krijg ik echter pas eind oktober. Dan wil ik sowieso de vloer van de begane grond gaan aanpakken, en misschien nog wel meer.

We hebben dus een tijdelijke woning nodig. In eerste instantie baalde ik daar wel een beetje van, maar inmiddels kijk ik ernaar uit: een vakantiegevoel tussen twee hectische periodes – verhuizen, immers – in. Best relaxed eigenlijk!

Optie één… plan B…

Ik ging al een paar weken geleden op zoek naar een tijdelijke plek en al snel vond ik een mogelijkheid: een bungalowpark met gerieflijke huisjes, tegen een heel redelijke prijs. Met vaatwasser, wasmachine, alles erop en eraan. Twee slaapkamers. Dikke prima.

De huisjes liggen gewoon naast elkaar aan een straatje. Een soort wijkje, u kent het wel. Een bos is er in de buurt: je moet dan even een weg oversteken. Een drukke weg. Het bungalowpark ligt daar direct aan, eigenlijk.

Maar…..

… het is best ver weg van de school van Zonne…. een afstand die sowieso te ver is om standaard twee keer per dag met de fiets te gaan: een kwartier met de auto waarvan een groot deel op een 80-km weg.

En zo’n bungalow kan in het laagseizoen best een desolate plek zijn……

Lees verder →

Geplaatst in verhuizen | 8 reacties

Ik ben al HOT en word alleen maar HOTTER!

Geplaatst op 20 juni 2018 door

 

Er zijn in Nederland best veel mensen die passief inkomen* opbouwen. Een aantal daarvan blogt er ook regelmatig over.

FIRE versus HOT

Laatst schreef Lonneke er al over: over het verschil tussen FIRE en HOT.

Er zijn twee soorten doelen die je kunt nastreven bij de opbouw van passief inkomen: FIRE (Financial Independent Retire Early): mensen die hard werken en sober leven om passief inkomen op te bouwen, zodat ze eerder met pensioen kunnen gaan. Een mildere variant daarvan is HOT: Happy, Opportunity rich en Time rich.

Mensen die FIRE nastreven willen in een zo kort mogelijk tijd zo veel mogelijk passief inkomen opbouwen. Ze doen dit zo snel mogelijk zodat ze vervolgens nooit meer moeten werken.

Mensen die HOT nastreven, zoeken naar een balans tussen werken en investeren voor later en ook nu al kwaliteit van leven ervaren. Om die reden is “met vallen en opstaan balans vinden tussen later en nu” ook de subtitel van mijn blog.

Later is allang begonnen!

Ik vind mezelf al aardig HOT. Ik ervaar een grote mate van vrijheid in de mogelijkheden om mijn leven zó in te richten dat ik nu al de dingen doe die ik leuk vind, terwijl ik daarnaast ook werk voor mijn inkomen èn blijf investeren in een passief inkomen. Het mooie is, dat ik nu al weet dat die vrijheid alleen maar groter gaat worden, de komende tijd. Mits ik niet omval, natuurlijk, maar dat ben ik niet van plan……

Hoe HOT ik ben? Kijk zelf maar…!

  • Ik blijf mijn uitgaven in de gaten houden, maar niet ten koste van kwaliteit van leven. Dus JA ik kocht een (goede dure) stofzuigrobot, maar verdiende deze terug door drie weken lang ’s avonds werk te doen dat ik normaliter door uitzendkrachten laat uitvoeren. Dus JA wij hebben een dure Sunnybus waarmee we heel regelmatig een weekendje weg gaan. Een camperbusje voor de deur is voor mij het ultieme gevoel van vrijheid…. en dat is dan ook precíes de reden waarom ik koos voor de foto in de header van mijn blog.
  • Ik werk maar zo’n 30-35 uur per week. Sommigen zullen zeggen dat dat veel is, zéker voor een alleenstaande moeder. Maar voor mij voelt dat niet zo. Tien jaar geleden werkte ik 50-60 uur per week. Bovendien werk ik ook op tijden die ik zelf kies: tijdens school en ’s avonds wanneer Zonne in bed ligt. En af en toe een weekendje, wanneer ze uit logeren is.
  • Wij gaan vaak weg. Zonder plan. Soms een uurtje, soms twee dagen en soms drie weken. Over vrijheid gesproken… wat fijn dat dat kan!
  • Besparen op vaste lasten speelt een grote rol in de keuzes die ik maak. Het was één van de vele argumenten die me heeft doen besluiten om dit jaar in een goedkoper huis te gaan wonen, nu de hypotheekrente ook nog eens zo laag is. Mijn streven naar HOT maakte dat twee jaar geleden een heel klein autootje kocht en om datzelfde doel te bereiken, verkocht ik datzelfde autootje onlangs weer zonder er eentje voor terug te kopen.
  • Hoewel ik er absoluut in geloof dat het juist de blijvende focus op vaste lasten is, die mij helpt om HOT en HOTTER te worden, let ik ook op al mijn variabele lasten. Met een tube tandpasta openknippen ga ik niet zo veel bereiken. Maar letten op de uitgaven die voor mij en vast ook voor heel veel andere mensen een valkuil zijn (kleding, gadgets, een te dure auto, afhaaleten, terrasje, hebbedingetjes voor in huis die je nooit meer gebruikt) helpt me wel om focus te houden.
  • Ik vind mijn werk leuk: ik krijg er energie van. Bovendien heb ik mijn werk zó ingericht dat ik weinig tijd “verdoe” aan – in mijn ogen – nutteloze overleggen en andere randverschijnselen. Dagelijkse reistijd en wachttijd in de file, bijvoorbeeld.
  • En daarnaast dus het opbouwen van passief inkomen. Dat levert me nu al flink op: anderhalve maand aan uitgaven. Ook dit jaar streef ik ernaar om dat bedrag te vergroten. Door de slappe tijd die ik had vanwege de gemeenteraadsverkiezingen, heb ik dit jaar maar een half jaar om verder te investeren in het verhogen van mijn passief inkomen. Zou toch leuk zijn als ik dit jaar al richting de twee maanden zou gaan…?! En volgend jaar…. met die lagere woonlasten… en met al een beetje compoundingeffect….. dan kan het weer wat sneller gaan….. hopelijk…..!

 

*passief inkomen: inkomen dat je krijgt zonder dat je er iets voor hoeft te doen. In mijn beleving is bijvoorbeeld de kinderbijslag (en een bijstanduitkering) óók passief inkomen, maar dat soort geldstromen heb ik even buiten beschouwing gelaten…

Geplaatst in beleggen, buiten, consuminderen, financieel-plan, genieten, HOT, hypotheek, leukedingendoen, SunnyBus, toekomst, voornemens en doelen | 15 reacties

De 75 dagen opruimchallenge

Geplaatst op 18 juni 2018 door

Nog 75 nachtjes slapen en dan lever ik ons huis leeg op. Dat betekent dus, nog 75 dagen opruimen. Ik ben namelijk van plan om precies nul items-die-ik-niet-meer-wil, mee te nemen naar ons nieuwe huis.

En hoewel het echt niet zo is dat ons huis uit zijn voegen barst van alle rommeltjes (moet je maar eens bij de buren kijken…..) is daar nog wel wat voor nodig….

Eerder maakte ik al een verhuisplan, dat ik aanvulde, veranderde en nog eens aanvulde. Het is nog lang niet af. Maar er is al iets en steeds als ik iets bedenk dat ik niet moet vergeten, vul ik dat plan gewoon lekker aan.

Een groot onderdeel van dat plan was het opruimen. Dat behoeft veel aandacht en ook veel tijd, dus ik kan maar beter vandaag nog beginnen….

Dus wrikte ik alle opruimklusjes uit het verhuisverhaal. Ik maakte het begin van een lijst die ik maar even lekker hip “75 dagen opruimchallenge” noemde. Kan je mooi meedoen. De lijst is overigens compleet persoonlijk en op maat, waarbij ik de dingen die voor mij op dit moment de meeste ergernis opleveren én de klusjes waar ik gewoon eigenlijk heel erg tegenop zie, vooraan staan. Want als ik dáár mee aan de slag ga, is het succesgevoel het grootste, immers!

De lijst is ook nog lang niet af. Een te lange lijst werkt voor mij te verstikkend en ’t kost me ook gewoon te veel tijd om er effetjes eentje te maken. Lees verder →

Geplaatst in Ontrommelen, ontstressen, opruimen, verhuizen, wonen | 9 reacties

Terugkijkend: de scholenswitch

Geplaatst op 17 juni 2018 door

Het is inmiddels meer dan een jaar geleden dat ik moest besluiten om een nieuwe school voor Zonne te zoeken. Daar ging een hele worsteling aan vooraf:

  • De oude school had een fout gemaakt in aannamebeleid van kleuters omdat men ervan uitging dat er een nevenvestiging zou worden geopend. Er waren meer kleuters aangenomen op de school dan dat men er kwijt kon.
  • Zonder dat ik dat wist van dat aannamebeleid, sprak in in februari met de juf over of Zonne al dan niet naar de eerste klas zou gaan of niet. Herfstkinderen waren immers bespreekgevallen, volgens de regels van de school. Juf zag eigenlijk geen redenen om Zonne een derde jaar te laten kleuteren. Ze vroeg na overleg met college kleuterjuffen een “leervoorwaardeonderzoek” aan: een soort test dat de intern begeleidster van de school uitvoert op iedere “oudste kleuter”.
  • De nevenvestiging ging niet door. Directie werd door één ouder die koppen had geteld, dringend gevraagd om ouders te informeren over leerlingenaantallen. Directie stelde dit uit. Pas in maart werd bekend gemaakt dat er in het jaar erna twee eerste klassen (=groep 3) van 35+ kinderen zouden komen. Ouders raakten overstuur. Op dat moment ging ik ervan uit dat Zonne bij die 35 geteld was. Dat bleek niet het geval te zijn.
  • Juf kreeg een burnout en bleef thuis. Ik kreeg geen informatie over enige voortgang wat betreft het besluit in welke klas Zonne terecht zou komen. Veel later hoorde ik dat de “casus Zonne” voor haar de druppel was geweest: haar mening bleek er niet toe te doen.
  • Pas in mei hoorde ik dat de IB-er vond dat Zonne niet schoolrijp was omdat ze niet vloeiend genoeg zou huppelen, haar organen nog niet geïncarneerd waren en ze tijdens de test zou hebben gevraagd wat de volgende opdracht was. Ze had Zonne een uurtje gezien.
  • Ik herkende mijn kind niet in de visie van de IB-er. Op mijn zorgen over haar sociaal-emotionele ontwikkeling in een klas met allemaal veel jongere kinderen werd niet ingegaan. Ik ging in gesprek met directie die de IB-er blind volgde. Ging in gesprek met de antroposofische schoolarts die de IB-er blind steunde. Ging in gesprek met juffen van de antroposofische kleuterBSO die vonden dat juf en ik het goed gezien hadden en Zonne wél schoolrijp was. Kwam erachter dat het schoolbeleid t.a.v. herfstkinderen met terugwerkende kracht (in een ander lettertype, hoe knullig) was aangepast en er een “harde leeftijdsgrens” gesteld was van 1 oktober, terwijl Zonne van 16 oktober was.

Uiteindelijk besloot ik dat er voor Zonne geen plek was op deze school. Inmiddels was het leerlingenaantal al afgenomen omdat meer ouders tot die conclusie kwamen, maar de twee opties (optie 1: klachtenprocedure en vervolgens Zonne als jongste in een eerste klas van 35, met de heersende opinie dat ze niet schoolrijp was òf optie 2: nog een jaar kleuteren tussen jongere kinderen die qua ontwikkeling niet aansloten bij Zonne) voelde niet goed. Bovendien was door het geknul van de IB-er en de directie, al mijn vertrouwen in enige professionaliteit weg.

Lees verder →

Geplaatst in basisschool, opvoeddingen, vrijeschool, Zonnekind | 10 reacties

Dromen over een nieuw huis… ’t komt stééds dichterbij!

Geplaatst op 16 juni 2018 door

Voortgang:

  • De kopers laten volgende week mijn huidige en hun toekomstige huis taxeren voor de financiering. Fijn.
  • Ik ga volgende week een koopovereenkomst tekenen van ons nieuwe huis. Ook al zo fijn.
  • Er komt een strakkere versie van het koopcontract dat de aankoopmakelaar van mijn huis ongeldig gemaakt heeft door erin te zitten strepen. Gaat goed.

Nog 77 nachtje slapen tot de overdracht van het oude huis, dan nog twee maandjes wachten op het nieuwe huis.

Lees verder →

Geplaatst in dromen, energiezuinig, genieten, huizenverkoop, remember2018, toekomst, verhuizen, wonen | 23 reacties

Ik wens u laconiekheid toe

Geplaatst op 15 juni 2018 door

De laatste tijd komt het regelmatig voor dat ik gesprekken heb met moeders, of verhalen lees van moeders, waaruit duidelijk wordt dat ze zich zorgen maken.

Zorgen over ruziënde kinderen. Zorgen over of iedereen het wel leuk heeft. Over of de vakantiebestemming wel goed genoeg is voor het hele gezin. Of samen spelen op het schoolplein wel tof gaat.

Mokkende kinderen.

Zo was er vorige week een incidentje tussen Zonne en Cindy* op de BSO.  Lees verder →

Geplaatst in ontstressen, opvoeddingen, positiviteit, remember2018, struikelen, vrijeschool | 29 reacties

Wil je even snel geld verdienen? Dat kan!

Geplaatst op 14 juni 2018 door

Vorige week besloot ik om een nieuwe auto te kopen en mijn huidige in te ruilen. Het blauwe autootje heeft immers kuren. Dus ik zocht een nieuwe. Wegens geen verstand van auto’s en slechte ervaringen bij aankopen via een particulier, besloot ik om de auto bij een bedrijf te kopen. Gewoon, een klein autootje, niet te jong, niet te duur, maar wel nog met een paar maanden garantie. En dan mijn huidige inruilen, was ik daar mooi vanaf.

Eigenlijk een super onhandige timing want over een half jaar zou ik zonder kunnen wegens nieuw huis op loopafstand van school, Sunnybus beschikbaar als vervoermiddel en er geen bal om geven dat je met een ouwe bus in zakelijke outfit naar externe afspraken gaat, zo eens of twee keer per week. En een auto via Greenwhee1s kan ook altijd nog, of via Snappc@r.

Voor kleine ritje van en naar school is een autootje wel fijn. Maar deze moest weer naar de APK, in juni ergens. Volgende week of zo. Dacht ik.

 

Dat bleek dus vorige week te zijn… hm….

Lees verder →

Geplaatst in consuminderen | 10 reacties

Als het kwartje gevallen is en je ontdekt dat verder aflossen van je hypotheek niet rendabel is…

Geplaatst op 13 juni 2018 door

… tja… wat moet je dan….?

Je kunt gewoon lekker in een hangmatje gaan genieten, natuurlijk.

Maar misschien moet je daarnaast ook wel gaan nadenken over moeilijke en/of enge dingen. B.E.L.E.G.G.E.N. bijvoorbeeld.

In die zin snap ik best dat er nog veel bloggers zijn die over hun aflosperikelen blijven schrijven. Je wordt er namelijk blij van, van dat aflossen. Je vaste lasten dalen voor altijd en je schuld wordt kleiner. En dat blije gevoel is een stuk leuker dan je in iets verdiepen in wat nieuw is en onzeker bovendien.

Het begin is misschien enigszins hetzelfde:

  • Je moet op het idee komen dat je iets nuttigs kunt doen met je spaargeld. Nuttiger dan staan te verstoffen (èn ontwaarden… want inflatie immers….) op een spaarrekening met nul komma weinig rente.
  • Je moet uitzoeken hoe “het” werkt. En ik denk dat beleggen dáár de eerste punten verliest op aflossen. Aflossen is wat simpeler. Beleggen heeft toch het imago van “dat je er verstand van moet hebben” en staat bol met jargon. Het is best lastig om tussen al die bomen het bos te vinden.

En verder….? Lees verder →

Geplaatst in beleggen, geld, toekomst | 9 reacties

De soap van de pipo-aankoopmakelaar…

Geplaatst op 12 juni 2018 door

Een verhaaltje voor bij het slapen gaan….:

Er was eens een gezellig jong stel van 25 jaar oud. Die wilden heel heel graag een huis kopen. Nadat ze er jarenlang voor gespaard hadden, waagden ze de sprong: ze gingen naar een fantastisch huis kijken en werden helemaal verliefd. Ja… daar.. in dát huis… dáár wilden ze wonen….

Maar goed. Ze waren nog wat jong en hoewel echt wel slim, niet zo ervaren. Hoewel ze wel al een keertje een appartement hadden gekocht, daar wonen ze nu immers nog in… maar wie weet (ik vul dat effe voor ze in) hadden hun vader en moeder daar wel bij geholpen.

Ze namen dus een makelaar in de arm Want Dat Is In Zo’n Geval Verstandig. Ze kozen voor een wat oudere man die op een breedsprakige manier beloofde het wel even voor ze te regelen.  Lees verder →

Geplaatst in huizenverkoop | 18 reacties

“Je bent perfect”

Geplaatst op 11 juni 2018 door

Vorige week nam ik het me voor: weer wat gezonder eten. Dit in het kader van een wake-up berichtje van Adine, van LLMM, die weer door een andere blogger aan het denken gezet was.

Immers: we denken allemaal na over onze financiële toekomst, met als doel om steeds een stapje minder te werken, maar het is dan natuurlijk wel ook nog eens de bedoeling dat we zo gezond mogelijk blijven, zodat we onze spaarcenten niet alleen maar uitgeven aan zorg en gezondheid.

We zijn nu een week verder… en…..?!

Lees verder →

Geplaatst in eten, voornemens en doelen | 18 reacties